Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
07 December 2020 | Story Eugene Seegers | Photo Jolandi Griesel
From the left; Tiana van der Merwe, Deputy-director: CTL; Prof Francois Strydom, Director: CTL, and Gugu Tiroyabone, Head of Advising, Access, and Success in CTL.

The UFS has taken an evidence-based approach to managing the impact of the COVID-19 pandemic. Within the first week of lockdown, the Rector and Vice-Chancellor, Prof Francis Petersen, put appropriate governance structures in place, consisting of a COVID-19 Senior Executive Team and seven task teams focused on managing the different aspects and responses to the pandemic. One of these task teams was the Teaching and Learning Management Group (TLMG), chaired by the Vice-Rector: Academic, Dr Engela van Staden. This multi-stakeholder group represents all the environments in the university responsible for teaching, learning, and support to the academic core.

The core function of the TLMG was to ensure that teaching and learning could continue in order to help staff and students to complete the academic year successfully. The first step in the evidence-based response was to understand students’ device access, data access, and connectivity.  The Centre for Teaching and Learning (CTL) developed a survey to which 13 500 students responded. The results showed that 92% of students had an internet-enabled device, 70% could get access to the internet off campus, and 56% had access to a laptop.

The survey was followed by the Vulnerable Student Index (VSI) developed by the Directorate for Institutional Research and Academic Planning (DIRAP), which helped the university to create a better understanding of the vulnerability of about 22 000 students at the UFS. 

#UFSLearnOn is born

Based on VSI results, the UFS immediately initiated the purchase of 3 500 laptops to be distributed to assist more students. In addition, the #KeepCalm, #UFSLearnOn and #UFSTeachOn campaigns were launched. These campaigns are aimed at creating the best possible support for academic staff and students respectively, by adapting existing support and practices most suited to an emergency remote-learning environment. The departure point of both campaigns was to design a response for the constrained environments of our students. 

The #UFSLearnOn for students creates materials that students can download on cellphones and that would provide them with skills and ideas on how to get connected and create an environment where they could study at home. The #UFSLearnOn website has been viewed by more than 77 000 students to date, and the resources were shared with other universities to support a collaborative approach to addressing the COVID-19 challenge. A total of 177 000 Facebook users have been reached by these #UFSLearnOn materials.

The #UFSTeachOn campaign focused on supporting staff to transform their materials and teaching approach to a new reality. Staff members who attended training sessions numbered 3 800, a testament to their commitment to create the best possible response. Both the #UFSLearnOn and #UFSTeachOn campaigns are continuing, with an overwhelmingly positive response from staff and students.

Multi-pronged approach

However, these campaigns would become two of the 16 strategies the UFS has developed to manage the risks created by the pandemic. Creating responses is, however, not enough; you need evidence that these initiatives are making a difference. Therefore, the CTL was tasked with creating a monitoring system using data analytics. To date, 34 reports have served at the weekly TLMG meetings. The reports monitor the number of staff and students on the Learning Management System (LMS), measuring how much time they are spending learning, and whether they are completing assessments. 

During the peak of the first semester, 90% of students were online, supported by academic and support staff. The average performance of students per faculty per campus was monitored. The use of data analytics allowed the UFS to identify students who were not connecting, as part of the #NoStudentLeftBehind initiative. 

A ‘no-harm intervention’

Gugu Tiroyabone, Head of Advising, Access, and Success in CTL, says that this intervention was designed to effect behavioural change while not scaring a student, in an effort to enhance chances of success: “Under the banner of No Student Left Behind (NSLB) at the UFS – a ‘no-harm intervention’ – the task team continuously reflects on the numbers, which provides insights on student behaviour relating to access/engagement on the LMS system. The quantitative data is integrated with students’ qualitative narratives to tailor individualised responsive support through academic advising, tutorial support, and other student-support services in faculties and student affairs. The NSLB was one of many other faculty and institutional initiatives deployed during the pandemic to promote equitable outcomes despite the disparities students face as a result of the pandemic. The NSLB has fast-tracked the use of analytics and student narratives to transform the way we support students and enhance student success by effecting behavioural change that promotes student and institutional agency. NSLB has been an exercise of shared efforts to cultivate effective learning, teaching, and support that has exemplified the UFS’ organisational growth-mindedness. Numbers and words tell a better story – this has helped us become an agile, focused, and responsive institution.”

Keep moving forward

This approach has resulted in 99,95% of students participating in the first semester. The 0,05% (or 204) students who were not able to participate are being supported to continue their studies successfully. 

The success of the UFS’ approach is not only borne out by quantitative evidence, but also by qualitative feedback, such as the following quote sent to an academic adviser on 24 August:

“Thank you so much (adviser’s name); if it wasn't for you, I would have dropped out, deregistered or even committed suicide during this pandemic. I want to say that I have passed all my modules with distinctions, all thanks to you. After all the difficulty of learning I have experienced during this period. Please continue your great work to others (you were truly meant for this job) and God bless you.”

There are hundreds more testimonials like these, which testify to the inspiring efforts of students and staff at the UFS to finish the academic year successfully with very low risk. Some of these testimonials have been captured in the CTL publication, Khothatsa, which means ‘to inspire or uplift’.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept