Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
11 May 2021 | Story Andre Damons | Photo Anja Aucamp
Prof Motlalepula Matsabisa is Professor and Director of Pharmacology at the University of the Free State (UFS) and the chairperson of the World Health Organization’s (WHO) Regional Expert Advisory Committee on Traditional Medicines for COVID-19.

The Indigenous Knowledge System (IKS) for Health in the Department of Pharmacology in the Faculty of Health Sciences at the University of the Free State (UFS) has been awarded an annual Technology and Innovation Agency Platform (TIA) grant of R17 million for the next five years.

This research and teaching programme in the School of Clinical Medicine will now be rebranded and be known as the African Medicines Innovations and Technology Development Platform (AMITD), which will strive to respond to community health needs and address industry research challenges.

Prof Motlalepula Matsabisa, Professor and Director of Pharmacology, says the AMITD will aim to stimulate economic growth directly and indirectly by providing science-based solutions and developing technologies that utilise indigenous knowledge (IK) and South African iconic biodiversity to produce high-quality proprietary and commercial IKS/ African Traditional Medicine (ATM) products, focusing on priority diseases. 

Prof Matsabisa is also leading Africa’s fight against the COVID-19 pandemic after being appointed chairperson of the World Health Organization’s (WHO) Regional Expert Advisory Committee on Traditional Medicines for COVID-19 last year.
“Through this platform, IKS will be in a position to increase the number of postgraduate students being trained and developed in the fields of IKS health and pharmacology, technicians and technologists, scientists, researchers, and communities nationally and across our borders.”

“We will work with IK communities of practice in the field of health and traditional medical knowledge, together with the traditional health practitioners (THPs) in South Africa, encouraging them to participate meaningfully in the formal economy of the country by utilising the knowledge of the rich South African biodiversity. This will be done through an inclusive model, which will significantly empower the involved communities to become full participants in the formal economy,” says Prof Matsabisa. 

AMITD will answer industry needs and questions through technology development 

According to Prof Matsabisa, AMITD will work with private pharmaceutical companies to address technological challenges regarding herbal or ATM products that need improvement, and even develop new products for the market. The main scope of the platform will be to conduct applied and need-driven IKS health research.

The AMITD is envisaged to be a unique platform in that it will include focused technology development, community and indigenous knowledge-holder participation, inclusive innovation, bioprocessing, early commercialisation, and support. The focus will be on inclusive development and holistic research of IK-based products across the value chains, i.e., research, development, and commercialisation.  

Prof Matsabisa says the awarding of the IKS platform will see the UFS IKS compete favourably with other institutions globally. The UFS has declared the IKS as its flagship initiative and would like to advance IK-based innovation by transforming informal sectors into formal secondary economies that will be translated into actual decent job creation. 
“In the longer term, the plan is to establish an AMIDT Institute, and to become the international IKS research hub. To continue maintaining this position as the preferred research institute for training, research, and technology development for industry, government, local communities, and forming partnerships with leading national and international institutions.” 

“The overall benefits will be skills development, job and wealth creation at community level, high-level training at higher-education level, and industrial and business developments around IKS/ATM production activities. The AMIDT will move the country from the current resource-based thinking to a more intensive knowledge-based thinking and development.  Abundance of natural resources means nothing to the country if those resources cannot add value and develop commodities for industry development and job creation, including social impacts,” says Prof Matsabisa. 

Why IKS TIA platform for UFS

The UFS is recognised as a national leader in pharmacology as well as research and development of IKS and traditional medicines.  The UFS has developed and built infrastructure in this field of scientific research, and has the best modern equipment for the training, teaching, and development of prototypes and products for commercialisation based on IKS.  Interdisciplinary and interfaculty research is undertaken in this study area, and we have an excellent track record of sound community engagement with relevant stakeholders. 

“UFS pharmacology research is also recognised internationally as the science force in South Africa and Africa on IKS and traditional medicines research.  We have hosted and continue to host international students and researchers in our facilities and laboratories, which meet international scientific research standards and pharmaceutical manufacturing standards,” says Prof Matsabisa.     
 
The appointment of Pharmacology IKS as platform will further strengthen our current local, regional, and internationally active research collaborations.  These collaborations exemplify the strength and potential that the AMIDT platform could have in Asia, Africa, the UK, the US, Latin America, and Europe. We will strive to establish a mutually beneficial partnership with relevant players in Australia to make this a truly global IKS platform/research institute. 

The short-term goals of the platform are to

• create internationally competitive, quality, safe, effective, and easy-to-use products from local, commercially cultivated medicinal plants that consumers and patients have confidence in;
• develop and pilot locally developed technologies to meet local pharmaceutical needs;  
• create SANAS-accredited, standardised research methodologies on plant extraction, research, and validation;
• host students, technicians, technologists, researchers, and scientists (from South Africa, Africa, and abroad) to undertake short-term and long-term collaborative research;
• market the value of IKS to a competitive local industry and establish an ATM-based pharmaceutical industry in South Africa; and
• grow the platform through employment of qualified and competent personnel.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept