Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
13 December 2019 | Story Leonie Bolleurs | Photo Supplied
David  read more
David Shikoyeni received a master’s degree in Town and Regional Planning during the UFS December Graduation Ceremonies. He was inspired to study at the UFS after he experienced the competency of UFS graduates he worked with.

Amid hardship and difficulty, David Shikoyeni received his master’s degree in Town and Regional Planning. It was awarded to him at the December Graduation Ceremony of the Faculty of Natural and Agricultural Sciences on the Bloemfontein Campus of the University of the Free State (UFS) on 11 December 2019. 

Shikoyeni, who completed his undergraduate studies at the Namibia University of Science and Technology, had the opportunity to work with several town planners who graduated from the UFS. He was inspired by their competence, which motivated him to apply for his postgraduate studies at the UFS Department of Urban and Regional Planning.

At the time (2013) when he applied for an Honours Degree in Town and Regional Planning, Shikoyeni was working for the Walvis Bay Municipality in Namibia.

Persisting and the will to overcome

He describes the start of his UFS journey: “After a 26-hour bus ride, I arrived at the UFS for the first contact session of my honours studies. It was expensive, since I did not secure any study loans or bursaries and I had to stay in a hotel for the duration of the block classes.”

He continues: “And studying was boring since I did not study for a while. The pressure of school, work, and family life was too much to handle.”

Shikoyeni, however, believed in himself and knew that he had a goal to achieve. Seeing what he was capable of, Shikoyeni persisted and proceeded to a master’s in Town and Regional Planning. 

The impact of mining on small towns

In addition to his recent qualification, Shikoyeni believes that the UFS has equipped him with research skills. For his master’s dissertation he researched the topic: The impact of mining on the land use and planning of a small town: the case of Karibib, Erongo Region, Namibia.

Shikoyeni explains: “Mining has both positive and negative effects on land use as well as on the development of most of the small towns.”

The study was conducted in Karibib due to the town’s rich mineral resources. The area is dominated by mining activities, including gold, lithium, and marble. Development is largely dependent on the mining staff and the mines’ land use demand. As a result of consistency of the gold price and the newly opened lithium mine, the population in the area is still increasing. 

Shikoyeni found that although there are employment opportunities in Karibib, people are faced with challenges regarding property values, employment opportunities, economic growth, unaffordable housing, an increase in informal housing, and pressure on existing services.

Contributors to Shikoyeni’s study indicate that mining regions are undergoing land-use change processes that are different from what might have been expected in the absence of high-quality mineral deposits and, as such, they should be managed differently. Knowing how to do this requires a general understanding of land-use change processes that occur in these regions. 

“To prevent another ghost town, Karibib must be attractive to investors. It needs industries to generate income, transport services, trade, educational facilities, and health services. 

Shikoyeni states that most of these requirements are provided partially or entirely by local providers. “This is the role that diversification plays. Local authorities should not prescribe but encourage investors to take up such activities. They should promote all attempts to ‘go local’.

“If the government, be it at local or regional level, cannot encourage the growth of a tax-paying population, it has failed in its purpose,” Shikoyeni concludes.

News Archive

You touch a woman, you strike a rock
2004-11-02

Prof. Engela Pretorius van die Departement Sosiologie in die Fakulteit Geesteswetenskappe by die Universiteit van die Vrystaat het die kwessie omtrent feminisme aangespreek tydens haar intreerede met die onderwerp, You touch a woman, you strike a rock: Feminism(s) and emancipation in South Africa .

Prof. Pretorius het gesê: “Die geskiedenis van feminisme oor die algemeen kan in drie fases verdeel word, waarna verwys word as golwe. Eerste-golf-feminisme (19de eeu) het die fokus geplaas op die beskerming van vroueregte in die openbare terrein, spesifiek die reg om te stem, die reg tot onderrig en die reg om middelklas beroepe en professies te betreë.

Vroeë tweede-golf-feminisme word onthou vir hoe dit moederskap geteoretiseer het as synde ‘n onderdrukkende instelling. Slagspreuke van die 1970s was die persoonlike is polities en susterskap is magtig. Prof. Pretorius sê beide slagspreuke bevestig die idee dat vroue universeel onderdruk en uitgebuit word en slegs deur erkenning van dié situasie kan vroue die strukture wat hul onderdruk verander.

‘n Belangrike aspek van die derde golf van die feminisme-teorie is post-moderne feminisme wat diversiteit en verskille onderstreep. Die poging van hierdie feministe is afgestem op alle vorme van onderdrukking. Vroue van kleur het ook hul ontevredenheid uitgespreek gedurende die derde-golf-feminisme. Die feminisme van vroue van kleur word gekenmerk deur verskeie kwessies en talryke intellektuele standpuntinnames wat neerslaga vind in verskillende terme, soos Afrika feminisme of ‘womanism, sê prof. Pretorius.

Afrika-feminisme dui protes aan teen die wit/westerse geskiedenis en die wit/westerse dominansie binne feminisme. Afrika-vroue het besef dat hul onderdrukking verskillend is van dié van wit vroue en daarom is ‘n ander proses van bevryding nodig. Die Westerse feministiese praktyk om swart vroue by die bestaande feministiese ontologie te voeg, is nie voldoende nie omdat hul unieke ondervindings van slawerny, kolonialisme, onderdrukking deur mans en armoede nie uitgedruk word nie.

‘Womanism’ het tot stand gekom as gevolg van ‘n eksplisiete rassekritiek teen feminisme. Dit is ten gunste van die positiewe uitbeelding van swart mense. Dit word gekenmerk deur kulturele kontekstualisasie, die sentraliteit van die gesin en die belangrikheid daarvan om mans in te sluit.

Die geskiedenis van vroue in Suid-Afrika is verwant aan hul geskiedenis van onderdrukking as gevolg van patriargie. Vroue van verskillende rasse, kulture en klasse het patriargie op verskillende wyses in en variërende mate van erns ervaar. Onder voor-koloniale patriargie het vroue min sê gehad oor huwelikskeuses omdat mans dié besluite gedomineer het.

Die Nederlandse en Britse patriargale erfenis het neerslag gevind in die ideologie van die volksmoeder. Onderwyl dit veral manlike skrywers was wat die beeld van die vrou as versorger en tuisteskepper bevorder het, het vroue self ook hieraan ‘n aandeel gehad, sodat die volksmoeder volwaardig deel geword het van die Afrikaner nasionalistiese mitologie. Alhoewel middel- en werkersklas vroue met dié beeld geïdentifiseer het, het nie alle Afrikaanse vroue die ideologie aanvaar nie.

Onder die Victoriaanse erfenis was Britse vroue beperk to die private eerder as die openbare lewe. Die skeefgetrekte onderrigsisteem wat vroue in huishoudelike loopbane gekanaliseer het, die mag van mans oor hul vroue se eiendom en ‘n tekort aan toegang tot mag en geld het verseker dat vroue by die huis gebly het.

Wit Engelssprekende-vroue het die grootste geleentheid gehad om patriargie uit te daag vanweë hul toegang tot onderwys en die blootstelling aan liberale waardes, sê prof. Pretorius. Liberale vroue soos Helen Joseph en Helen Suzman het ‘n belangrike rol gespeel om in 1930 stemreg vir wit vroue in Suid-Afrika te verseker en het voortgegaan om ‘n rol te speel in die bevryding van swart vroue gedurende die vryheidstryd.

Die feminisme wat onder swart vroue ontwikkel het, was ‘n erkenning van die gemeenskaplike stryd met swart mans om die verwydering van die juk van eksterne onderdrukking en eksploitasie. Swart vroue in aktiewe en onafhanlike politiese rolle het tegelykertyd mans se aannames omtrent hul meerderwaardigheid asook die rassewette van die staat uitgedaag. Daarom kan ons sê dat die feminisme wat hier ontwikkel het, te voorskyn gekom het as gevolg van vroue se betrokkenheid by en toewyding tot nasionale bevryding, sê prof. Pretorius.

Institusionalisering is nie herlei tot magsvoordele nie, want gelykheid is nie in beleidsprogramme geïnkorporeer nie. Die hervestiging van sleutel aktiviste van die vrouebeweging in die regering het die stryd om genderbillikheid verander na ‘n projek wat deur die regering gelei word, sê prof. Pretorius. Ongelukkig word terreine van verandering buite die grense van die regering verwaarloos. Dit kan slegs aangespreek word deur ‘n aktiewe en feministiese stem in die burgerlike samelewing.

“Dit is my oortuiging dat formele instellings vir vroue binne die staat oor die lang termyn slegs effektief kan wees indien daar ‘n effektiewe feministiese vroue-beweging buite die staat in stand gehou word wat die grondslag waarop sosiale beleid gevorm word, kan uitdaag en bevraagteken. Daarom, A luta continua (die stryd duur voort),” sê prof. Pretorius.

Mediaverklaring
Uitgereik deur: Lacea Loader
Mediaverteenwoordiger
Tel: (051) 401-2584
Sel: 083 645 2454
E-pos: loaderl.stg@mail.uovs.ac.za
2 November 2004

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept