Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
22 July 2019 | Story Zama Feni | Photo Rene Jansen
UFS Mandela Day
Students from the UFS Faculty of Health Sciences cutting grass and planting trees at the Badernhorst Street entrance to the Bloemfontein Campus

On Nelson Mandela International Day, groups of staff from the University of the Free State (UFS) reached out to the needy, devoting a little of their time to make a difference in the community; this was in reaction to the national call to participate in charitable activities on the day.

This year is the tenth anniversary of Nelson Mandela International Day, when people are encouraged to spend at least 67 minutes of their time in commemoration of the birthday of the late struggle icon and former president of the Republic of South Africa, Nelson Mandela; however, the goodwill efforts of UFS staff went far beyond the required time.

Psychology Student Association encourages civic responsibility 

The Faculty of the Humanities celebrated Mandela Day with the Psychology Student Association (PSA) at the Rag Farm on the Bloemfontein Campus of the University of the Free State on 19 July 2019. The students were provided an opportunity to better themselves and to get information on opportunities awaiting them as Psychology graduates. Mabatho Ntsieng, Community Engagement Officer, encouraged students to continue to be of service to the community of Bloemfontein. “Community engagement is not just about improving your CV or bettering your chances to be accepted into the Psychology master’s programme,” she said.

Students were encouraged to regularly reflect on aspects that will enable personal growth and will help to understand the benefits of community engagement. The faculty prides itself in producing graduates who understand their civic responsibility. Empathy, knowledge, and involvement are the three values promoted in the PSA; these values assist in developing well-rounded individuals.

Dr Molelekoa Kometsi, Lecturer in the Department of Psychology, and Kaylene Pillay, a student in the master’s programme, were invited as guest speakers. The UFS Careers Office was invited to explain to students the changes that are already happening in the world of work, and how to upskill and reskill themselves in order to stay more relevant in the ever-changing world.

Blankets for hospital patients

Chants of joy reverberated through the passages of the Pelonomi Hospital yesterday as the Friends of Pelonomi team, led by the UFS Head of the School of Clinical Medicine, Prof Nathaniel Mofolo, handed over 41 blankets to the Pelonomi Hospital’s postnatal ward. 

Operational Manager for Maternity at the hospital, Tseleng Kodisang, was grateful to the university team for lending a helping hand to the hospital.

“We sometimes get women who need maternity assistance at our hospital, and they come with bare hands – I mean with literally nothing, so these blankets will help in such cases,” she said. 

Prof Mofolo thanked all those who made donations.

“This is the start, not the end,” he promised.

UFS students give pavement a facelift

A stretch of pavement of a little more than 100 metres in front of the UFS’ Gate 2 looks much better now after students from the university’s Faculty of Health Sciences gave it a bit of a face-lift in celebration of Nelson Mandela International Day.

The pavement in front of the Free State Provincial Archives is now neatly trimmed and boasts some succulents in brightly coloured tyres, surrounded by concrete stones.

Coordinator of this programme, Ms Ronelle Jansen, said: “We hope that all the efforts we have made here will help to change the look of this entrance.” 

Head of the Free State Provincial Archives, Tshitso Challa, and his team also assisted the university team with cutting grass and cleaning the pavement.

“We thank the university for initiating this. It is a reflection of partnership. We, as the staff, decided not to sit and watch, but to join and contribute as well,” he said.

Knitting to keep children warm

Eugene Seegers reports that staff members linked to the research division on the South Campus for Open Distance Learning, took to needles and wool for the Masikhule NGO's 67 Minutes for Mandela Day project, Cast on 4 Kids

They have been knitting many multi-coloured squares over the past year. These will be sewn into blankets to keep children, who attend the early childhood development centres (such as crèches) in impoverished communities, warm.

One of the members of the South Campus knitting group, Nelia Oosthuysen, said, “We hope to expand the project and involve more colleagues on campus in the coming year.” 

She added that some of the gentlemen on the South Campus are already part of the knitting crew, while others have intrepidly ventured into uncharted waters and learnt basic knitting techniques. 
“This is not only a community-service project, but also a very effective destressing method,” said Oosthuysen.

Encouraging a culture of learning

Eloise Calitz reports that fourteen UFS Library staff members spent their 67 minutes at the local Botlehadi Primary School, where they cleaned the library space, classified books, and trained two teachers and 18 learners in library administration. The purpose was to encourage the 400 learners at the school to develop a culture of reading.

During the handover, Library Director Betsy Eister, said, “Teachers should lead by example by also reading and using the library. By doing that, the learners will follow, and we will indeed achieve the dream of a reading nation.”

FARMOVS reaches out to animal shelter 

Staff members from the FARMOVS Clinical Research Facility spent the morning of Mandela Day at the New Beginnings Animal Rescue Centre, where they dropped off donations and helped to exercise and groom destitute animals.

“It was a great experience for all of us,” says Lee-Anne Reineke of the FARMOVS Social Committee. “Our staff really opened their hearts for this wonderful organisation that does such valuable work, not only in aid of animal welfare, but also reaching out to needy people in the vicinity. We managed to donate a large amount of money as well as a lot of food, blankets, toys, collars, and gift packs for the children.”


News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept