Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
04 September 2019 | Story Leonie Bolleurs | Photo Charl Devenish
Jon Jacobson
Delivering the 31st Sophia Gray Memorial Lecture and Exhibition in Bloemfontein, was Jon Jacobson from Metropolis Design in Cape Town.

What is inside and what is outside? What is coming alive in the light? Minimalism. Hugeness. Shadows. Soft. Art. Complex. Conversation. Ambiguity. Clarity. All phrases and words used by the most recent Sophia Gray laureate, Jon Jacobson from Metropolis Design in Cape Town, to describe aspects of his work.

He delivered the 31st Sophia Gray memorial lecture in Bloemfontein. The name of his lecture at this prestigious event, organised by the UUFS Department of Architecture, was in [de] finite. Jacobson is the first graduate in the department’s MArch with Design.

Nature plays a big role in many of his projects, with a blurred distinction between the inside and the outside of the structures he builds. His designs fulfil the desire of a union with nature. 

A detailed investigation

Jacobson creates places and spaces to celebrate being. “Architecture is undeniably art, but it is also embodied in the completeness of the lived moment,” he says. 

Every project starts with a detailed investigation. “What social theory will we engage with? How progressive is it? What attitude will we take to the environment, to the theory of family? What other personal concerns will we be worried about? It is important to engage critically with this information. Important to build a philosophical base for each project,” says Jacobson.

He also believes it is important to consciously ensure that form follows idea with the same intensity that it follows function and that it does not blindly follow other form. 

At Metropolis, Jon and his team are client centred in their approach to design. Jon explains the process: “Some of the content is brought from the client’s personal and social aspiration and some from contemporary architecture culture, but the most potent component is the hidden set of ideas that emerge from our own engagements with the living world such as popular science, geology, art, music, literature, philosophy, theology, mysticism, and many others. And this emerges in the hidden sense of the word, in its architecture content.”

Content approach to design

In house design, Jon categorises the content that informs the architecture of the house: content pertaining to the individual, their philosophy, values and beliefs, content derived from culture, architecture and the arts, passion, religion, politics, and content referring to the natural world and its processes. Content from each of these spheres is present in any of his work. 

Jon says a major implication of a content approach to design is that it requires a design framework that is largely operative at a level of idea rather than at the level of form. This contributes to creating architecture rather than just buildings. 

His design method allows conscious control over the relationship between the ideas, the forms, and the poetics of the projects. “And at any point in the building process, it is possible to trace back and to critically assess whether any particular form is aligning with the core ideas of the project,” Jon indicates. 

Jon’s first taste of grappling with the infinite of architecture was with a garden pavilion he built for rest and relaxation. “For the first time I felt that we integrated planning, content, sight, programme, structure, and materiality into one unified whole that was expressed with a minimum of means and that was more than just the sum of its part,” he states.

He strongly believes that the individual is at the centre of every architectural project. He says the belief systems, type of social needs, family dynamics, physical habits, and spatial practices of their clients need to be investigated in detail in order to facilitate a meaningful spatial experience.

He continues: “We see our role as designers to saturate the environment with the meaning that enhances our clients’ daily experience in every possible way – from the ergonomic and the practical to the spiritual. In the process, the logics and tradition of architecture and the ego of the architect sometimes need to make way for human need and aspiration.”


News Archive

UV vestig hom afgelope eeu as leier op verskeie terreine
2004-05-11

Michelle O'Connor - Volksblad - 11 Mei 2004

Ondank terugslae nou 'n 'gesonde volwassene'

HOEWEL die Universiteit van die Vrystaat (UV) vanjaar sy eeufees vier en met 23 000 studente die grootste universiteit in die sentrale deel van die land is, was dié instelling se geboorte glad nie maklik nie. MICHELÉ O'CONNOR het met prof. Frederick Fourie, rektor, oor die nederige begin van dié instelling gesels.

DIE behoefte aan 'n eie universiteit in die Vrystaat het reeds in 1855, kort ná die stigting van Grey-kollege, kop uitgesteek.

Grey se manne het hulleself teen 1890 begin voorberei om die intermediêre B.A.-eksamens af te lê. Dié eksamen het hulle toegang gegee tot die tweede jaar van 'n B.A.-graad aan die destydse University of the Cape Good Hope, nou die Universiteit van Kaapstad.

"Presidente F.W. Reitz en M.T. Steyn het destyds albei die stigting van 'n universiteit hier bepleit. Die grootste rede was sodat die seuns van die Vrystaat nie weggestuur word nie.

"Dié twee se droom is op 28 Januarie 1904 bewaarheid toe ses studente hulle onder dr. Johannes Bril, as hoof/rektor van Grey-kollege, vir die graad B.A. ingeskryf het. Dié graad is aanvanklik deur die Kaapse universiteit toegeken.

"Net die klassieke tale soos Latyns en Grieks, die moderne tale, Nederlands, Duits en Engels, filosofie, geskiedenis, wiskunde, fisika, chemie, plant- en dierkunde is aanvanklik aangebied.

"Die UV se geboue het gegroei van 'n klein tweevertrek-geboutjie wat nou naby Huis Abraham Fischer staan, en verblyf in die Grey-kollege se seunskoshuis," sê Fourie.

Volgens hom is die universiteit se eerste raad en senaat tussen 1904 en 1920 saamgestel. Die eerste dosente is aangestel en die eerste geboue opgerig. "Dié tyd was egter baie moeilik.

"Die instelling het teen 1920 net 100 studente gehad en was geldelik in die knyp. Daar was geen vaste rektor nie en geen vooruitgang nie. Vrystaatse kinders is steeds na ander universiteite gestuur.

"Ds. J.D. Kestell, rektor van 1920 tot 1927, het egter dié instelling finaal gevestig.

"Hy het self studente van oor die hele Vrystaat gewerf en geld by onder meer kerke en banke ingesamel. Kestell het selfs Engelse ouers oortuig om hul kinders na die Greyuniversiteitskollege (GUK) te stuur en teen 1927 het dié instelling met 400 studente gespog.

"In die tydperk tussen 1927 en 1950 het die GUK weer verskeie terugslae beleef.

"In dié tyd was dit onder meer die Groot Depressie en die Tweede Wêreldoorlog. Die armblanke-vraagstuk het regstreeks op studente en dosente ingewerk en die politieke onderstrominge van dié tyd het die instelling ontwrig.

"Die GUK het egter oorleef en die Universiteitskollege van die Oranje-Vrystaat (UKOVS) is in 1935 gebore," sê Fourie.

Hy sê in dié tyd is verskeie fakulteite gevestig en teen 1950 het die UKOVS met 1 000 studente gespog.

Teen 1950 het dit 'n onafhanklike universiteit geword en die naam is verander na die Universiteit van die OranjeVrystaat (UOVS).

Dié tydperk is gekenmerk deur Afrikaner- en blanke selfvertroue en heerskappy. Studentegetalle het tot 7 000 in 1975 gegroei en heelwat vooruitgang het in dié tyd plaasgevind.

"Tussen 1976 en 1989 sukkel dieuniversiteit weer met onder meer ekonomiese krisisse, die land se politieke onstabiliteit en word die UOVS geï soleer.

"Een ligpunt in dié tyd is die toelating van die eerste swart studente, die nuwe Sasol-biblioteek en die fakulteit teologie wat die lig sien.

"Tussen 1990 en vanjaar het die UOVS verskeie op- en afdraandes beleef. Die universiteit doen nie net die eerste stappe van transformasie nie, maar begin ook aan 'n beleid van multikulturaliteit werk.

"Die UOVS se naam verander in 1996 na die Universiteit van die Vrystaat/University of the Free State en in 2001 word die Sotho-vertaling bygevoeg.

"Geldelike druk en probleme neem drasties toe en personeel word gerasionaliseer.

"Teen 2000 begin die UV met 'n draaistrategie en studentegetalle neem tot meer as 23 000 toe," sê Fourie.

Hy sê die UV het die afgelope eeu nie net verskeie terugslae oorleef nie, maar homself ook op verskeie gebiede as 'n leier gevestig.

Die universiteit behaal sy eie geldelike mikpunte, neem 'n nuwe taalbeleid van veeltaligheid aan en herbelê in personeel.

Die instelling inkorporeer die kampusse van die Vista- en Qwaqwa-universiteit en groei internasionaal.

Die UV vestig ook fondamente van 'n institusionele kultuur van verdraagsaamheid, geregtigheid en diversiteit.

"Die baba het in die afgelope eeu 'n gesonde volwassene geword."

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept