Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
18 August 2021 | Story ANDRÉ DAMONS | Photo ANDRÉ DAMONS
Dr Osayande Evbuomwan, a Senior Lecturer and Medical Specialist in the Department of Nuclear Medicine, always wanted to specialise in an area of medicine that was novel, innovative, intriguing and involved a lot of opportunities for groundbreaking research

Dr Osayande Evbuomwan, Senior Lecturer and Medical Specialist in the Department of Nuclear Medicine, Faculty of Health Sciences, at the University of the Free State (UFS) always wanted to specialize in an area of medicine that was novel, innovative, intriguing and involved many opportunities for groundbreaking research.

This passionate medical man, who joined the UFS in 2019, is behind his department using Lutetium 177 PSMA (Lu-177 PSMA) therapy to treatment metastatic castrate resistant prostate cancer (MCRPC) – an advanced stage prostate cancer. 
The UFS and the Free State province can now join other South African universities, like the University of Pretoria, University of the Witwatersrand, and other provinces in using this method to treat MCRPC patients. 

Built for this job

Dr Evbuomwan explains nuclear medicine is a medical specialty that involves the use of unsealed sources of radiation in the form of radioisotopes for the diagnosis and treatment of various disease conditions including cancers.
“It’s novelty and opportunity for research and ability to diagnose and treat disease conditions in one specialty attracted me to this field. I always wanted to be a doctor. I see it as a calling. It was also something my mum discovered while I was growing up as a child. In my next life, I would choose to be a medical doctor again,” he says.

“I was built for this job and it is always my joy to have the opportunity to carry out my work. We have been well-trained for this; we support all our skills with prayers. We try to give our patients the very best,” says Dr Evbuomwan, who is originally from Benin City, Edo state, Nigeria. 

After graduating as a nuclear medicine specialist from Wits University, Dr Evbuomwan moved to the City of Roses after a work opportunity opened. He saw it as an opportunity to showcase his talents.

“I have been privileged to receive training in this treatment during my residency training at Wits. I treated a few of these patients during my training and the results were amazing. The University of Pretoria has also been involved with this treatment, with some amazing results that are recognised worldwide. 

“This was enough to convince me to push for our department to also join the powerhouses and offer this treatment to patients who need it. With the influence of a very understanding head of department, Dr Gerrit Engelbrecht, we have been successful in pushing for the commencement of this treatment at our facility,” says Dr Evbuomwan.

Important treatment
According to him, the availability and expertise of Lutetium 177 PSMA (Lu-177 PSMA) therapy to treat MCRPC is very important for the Free State and the UFS, as it is able to offer an option for patients who do not qualify for available conventional treatment and/or who have failed the first line of conventional treatment. 

“In the majority of patients this treatment offers improved quality of life, disease-free progression and improved overall survival. It also alleviates the constant bone pains these patients have to go through daily. To be able to offer this treatment puts the university and the province on the map alongside other top institutions in and outside the country. It also offers opportunity for research,” says Dr Evbuomwan.

He believes with a PET/CT camera for proper staging of these patients with cancer the UFS would be able to expand the treatment of patients suffering from this deadly illness. Currently the university does not possess such a camera and has to use lesser methods in identifying the right patients for this therapy.

News Archive

UV vestig hom afgelope eeu as leier op verskeie terreine
2004-05-11

Michelle O'Connor - Volksblad - 11 Mei 2004

Ondank terugslae nou 'n 'gesonde volwassene'

HOEWEL die Universiteit van die Vrystaat (UV) vanjaar sy eeufees vier en met 23 000 studente die grootste universiteit in die sentrale deel van die land is, was dié instelling se geboorte glad nie maklik nie. MICHELÉ O'CONNOR het met prof. Frederick Fourie, rektor, oor die nederige begin van dié instelling gesels.

DIE behoefte aan 'n eie universiteit in die Vrystaat het reeds in 1855, kort ná die stigting van Grey-kollege, kop uitgesteek.

Grey se manne het hulleself teen 1890 begin voorberei om die intermediêre B.A.-eksamens af te lê. Dié eksamen het hulle toegang gegee tot die tweede jaar van 'n B.A.-graad aan die destydse University of the Cape Good Hope, nou die Universiteit van Kaapstad.

"Presidente F.W. Reitz en M.T. Steyn het destyds albei die stigting van 'n universiteit hier bepleit. Die grootste rede was sodat die seuns van die Vrystaat nie weggestuur word nie.

"Dié twee se droom is op 28 Januarie 1904 bewaarheid toe ses studente hulle onder dr. Johannes Bril, as hoof/rektor van Grey-kollege, vir die graad B.A. ingeskryf het. Dié graad is aanvanklik deur die Kaapse universiteit toegeken.

"Net die klassieke tale soos Latyns en Grieks, die moderne tale, Nederlands, Duits en Engels, filosofie, geskiedenis, wiskunde, fisika, chemie, plant- en dierkunde is aanvanklik aangebied.

"Die UV se geboue het gegroei van 'n klein tweevertrek-geboutjie wat nou naby Huis Abraham Fischer staan, en verblyf in die Grey-kollege se seunskoshuis," sê Fourie.

Volgens hom is die universiteit se eerste raad en senaat tussen 1904 en 1920 saamgestel. Die eerste dosente is aangestel en die eerste geboue opgerig. "Dié tyd was egter baie moeilik.

"Die instelling het teen 1920 net 100 studente gehad en was geldelik in die knyp. Daar was geen vaste rektor nie en geen vooruitgang nie. Vrystaatse kinders is steeds na ander universiteite gestuur.

"Ds. J.D. Kestell, rektor van 1920 tot 1927, het egter dié instelling finaal gevestig.

"Hy het self studente van oor die hele Vrystaat gewerf en geld by onder meer kerke en banke ingesamel. Kestell het selfs Engelse ouers oortuig om hul kinders na die Greyuniversiteitskollege (GUK) te stuur en teen 1927 het dié instelling met 400 studente gespog.

"In die tydperk tussen 1927 en 1950 het die GUK weer verskeie terugslae beleef.

"In dié tyd was dit onder meer die Groot Depressie en die Tweede Wêreldoorlog. Die armblanke-vraagstuk het regstreeks op studente en dosente ingewerk en die politieke onderstrominge van dié tyd het die instelling ontwrig.

"Die GUK het egter oorleef en die Universiteitskollege van die Oranje-Vrystaat (UKOVS) is in 1935 gebore," sê Fourie.

Hy sê in dié tyd is verskeie fakulteite gevestig en teen 1950 het die UKOVS met 1 000 studente gespog.

Teen 1950 het dit 'n onafhanklike universiteit geword en die naam is verander na die Universiteit van die OranjeVrystaat (UOVS).

Dié tydperk is gekenmerk deur Afrikaner- en blanke selfvertroue en heerskappy. Studentegetalle het tot 7 000 in 1975 gegroei en heelwat vooruitgang het in dié tyd plaasgevind.

"Tussen 1976 en 1989 sukkel dieuniversiteit weer met onder meer ekonomiese krisisse, die land se politieke onstabiliteit en word die UOVS geï soleer.

"Een ligpunt in dié tyd is die toelating van die eerste swart studente, die nuwe Sasol-biblioteek en die fakulteit teologie wat die lig sien.

"Tussen 1990 en vanjaar het die UOVS verskeie op- en afdraandes beleef. Die universiteit doen nie net die eerste stappe van transformasie nie, maar begin ook aan 'n beleid van multikulturaliteit werk.

"Die UOVS se naam verander in 1996 na die Universiteit van die Vrystaat/University of the Free State en in 2001 word die Sotho-vertaling bygevoeg.

"Geldelike druk en probleme neem drasties toe en personeel word gerasionaliseer.

"Teen 2000 begin die UV met 'n draaistrategie en studentegetalle neem tot meer as 23 000 toe," sê Fourie.

Hy sê die UV het die afgelope eeu nie net verskeie terugslae oorleef nie, maar homself ook op verskeie gebiede as 'n leier gevestig.

Die universiteit behaal sy eie geldelike mikpunte, neem 'n nuwe taalbeleid van veeltaligheid aan en herbelê in personeel.

Die instelling inkorporeer die kampusse van die Vista- en Qwaqwa-universiteit en groei internasionaal.

Die UV vestig ook fondamente van 'n institusionele kultuur van verdraagsaamheid, geregtigheid en diversiteit.

"Die baba het in die afgelope eeu 'n gesonde volwassene geword."

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept