Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
12 August 2021 | Story Leonie Bolleurs | Photo Supplied
Tinus Viljoen (second from the left) is responsible for waste management at the university. Here he is pictured at the new chemical waste facility on the western side of the Bloemfontein Campus. With him, on his left, is Nico Janse van Rensburg, Senior Director, University Estates; Prof Danie Vermeulen, Dean of the Faculty of Natural and Agricultural Sciences; and on the far right is Benedict Mochesela, officer at University Estates.

A new chemical waste facility on the western side of the Bloemfontein Campus started functioning in July 2021 and will enhance the safe storage of hazardous materials on campus.

Since the safety of its staff and students are a key priority for the university, as stipulated in its strategic plan, a facility such as this plays an essential role in reducing any health risks and even the possibility of an explosion.

Tinus Viljoen, a Lecturer in the Department of Genetics, concurs that this facility makes the university a safer place because there are less toxic and flammable waste lying around in the labs. 

Besides his role as lecturer, he is responsible for waste management, including the collection of hazardous waste internally, classifying it, and arranging for it to be collected by accredited waste companies. 

A safer space

Waste previously stored in the Genetics Building is now kept at the new facility. Viljoen is of the opinion that this new space is safer because fewer students and staff have access to the western campus. “The chemical waste tends to smell, and on this part of the campus it is out of the way,” he says.

He also says that it helps to have a central place to store the waste, because of logistical reasons. “It makes the overall waste management easier.”

It is mainly inorganic and organic liquid/solid waste, contaminated glass, contaminated solids (e.g., filter paper and gloves), acid waste, and expired chemicals that are stored at the facility. 

This facility makes the university a safer place because there are less toxic and flammable waste lying around in the labs. – Tinus Viljoen

Adhering to legislation

He explains that he is notified by departments in the Faculty of Natural and Agricultural Sciences when they have waste to collect and that he then collects it on Fridays.

Viljoen continues: “The chemical waste is then classified according to the various waste streams and stored in large 210 l drums. When the drums are full, I contact an accredited hazardous waste company to remove, transport, and dispose of the various waste according to strict legislation, constituting the National Environmental Management Act (Act 107 of 1998), the National Environmental Management: Waste Act, 2008 (Act 59 of 2008), the Hazardous Substances Act (Act 5 of 1973), and the National Road Traffic Act, 93 of 1996 (NRTA).”

“The majority of the waste is transported to a hazardous landfill in Gauteng and the rest are incinerated,” he concludes. 

News Archive

UV vestig hom afgelope eeu as leier op verskeie terreine
2004-05-11

Michelle O'Connor - Volksblad - 11 Mei 2004

Ondank terugslae nou 'n 'gesonde volwassene'

HOEWEL die Universiteit van die Vrystaat (UV) vanjaar sy eeufees vier en met 23 000 studente die grootste universiteit in die sentrale deel van die land is, was dié instelling se geboorte glad nie maklik nie. MICHELÉ O'CONNOR het met prof. Frederick Fourie, rektor, oor die nederige begin van dié instelling gesels.

DIE behoefte aan 'n eie universiteit in die Vrystaat het reeds in 1855, kort ná die stigting van Grey-kollege, kop uitgesteek.

Grey se manne het hulleself teen 1890 begin voorberei om die intermediêre B.A.-eksamens af te lê. Dié eksamen het hulle toegang gegee tot die tweede jaar van 'n B.A.-graad aan die destydse University of the Cape Good Hope, nou die Universiteit van Kaapstad.

"Presidente F.W. Reitz en M.T. Steyn het destyds albei die stigting van 'n universiteit hier bepleit. Die grootste rede was sodat die seuns van die Vrystaat nie weggestuur word nie.

"Dié twee se droom is op 28 Januarie 1904 bewaarheid toe ses studente hulle onder dr. Johannes Bril, as hoof/rektor van Grey-kollege, vir die graad B.A. ingeskryf het. Dié graad is aanvanklik deur die Kaapse universiteit toegeken.

"Net die klassieke tale soos Latyns en Grieks, die moderne tale, Nederlands, Duits en Engels, filosofie, geskiedenis, wiskunde, fisika, chemie, plant- en dierkunde is aanvanklik aangebied.

"Die UV se geboue het gegroei van 'n klein tweevertrek-geboutjie wat nou naby Huis Abraham Fischer staan, en verblyf in die Grey-kollege se seunskoshuis," sê Fourie.

Volgens hom is die universiteit se eerste raad en senaat tussen 1904 en 1920 saamgestel. Die eerste dosente is aangestel en die eerste geboue opgerig. "Dié tyd was egter baie moeilik.

"Die instelling het teen 1920 net 100 studente gehad en was geldelik in die knyp. Daar was geen vaste rektor nie en geen vooruitgang nie. Vrystaatse kinders is steeds na ander universiteite gestuur.

"Ds. J.D. Kestell, rektor van 1920 tot 1927, het egter dié instelling finaal gevestig.

"Hy het self studente van oor die hele Vrystaat gewerf en geld by onder meer kerke en banke ingesamel. Kestell het selfs Engelse ouers oortuig om hul kinders na die Greyuniversiteitskollege (GUK) te stuur en teen 1927 het dié instelling met 400 studente gespog.

"In die tydperk tussen 1927 en 1950 het die GUK weer verskeie terugslae beleef.

"In dié tyd was dit onder meer die Groot Depressie en die Tweede Wêreldoorlog. Die armblanke-vraagstuk het regstreeks op studente en dosente ingewerk en die politieke onderstrominge van dié tyd het die instelling ontwrig.

"Die GUK het egter oorleef en die Universiteitskollege van die Oranje-Vrystaat (UKOVS) is in 1935 gebore," sê Fourie.

Hy sê in dié tyd is verskeie fakulteite gevestig en teen 1950 het die UKOVS met 1 000 studente gespog.

Teen 1950 het dit 'n onafhanklike universiteit geword en die naam is verander na die Universiteit van die OranjeVrystaat (UOVS).

Dié tydperk is gekenmerk deur Afrikaner- en blanke selfvertroue en heerskappy. Studentegetalle het tot 7 000 in 1975 gegroei en heelwat vooruitgang het in dié tyd plaasgevind.

"Tussen 1976 en 1989 sukkel dieuniversiteit weer met onder meer ekonomiese krisisse, die land se politieke onstabiliteit en word die UOVS geï soleer.

"Een ligpunt in dié tyd is die toelating van die eerste swart studente, die nuwe Sasol-biblioteek en die fakulteit teologie wat die lig sien.

"Tussen 1990 en vanjaar het die UOVS verskeie op- en afdraandes beleef. Die universiteit doen nie net die eerste stappe van transformasie nie, maar begin ook aan 'n beleid van multikulturaliteit werk.

"Die UOVS se naam verander in 1996 na die Universiteit van die Vrystaat/University of the Free State en in 2001 word die Sotho-vertaling bygevoeg.

"Geldelike druk en probleme neem drasties toe en personeel word gerasionaliseer.

"Teen 2000 begin die UV met 'n draaistrategie en studentegetalle neem tot meer as 23 000 toe," sê Fourie.

Hy sê die UV het die afgelope eeu nie net verskeie terugslae oorleef nie, maar homself ook op verskeie gebiede as 'n leier gevestig.

Die universiteit behaal sy eie geldelike mikpunte, neem 'n nuwe taalbeleid van veeltaligheid aan en herbelê in personeel.

Die instelling inkorporeer die kampusse van die Vista- en Qwaqwa-universiteit en groei internasionaal.

Die UV vestig ook fondamente van 'n institusionele kultuur van verdraagsaamheid, geregtigheid en diversiteit.

"Die baba het in die afgelope eeu 'n gesonde volwassene geword."

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept