Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
06 August 2021 | Story Leonie Bolleurs | Photo Supplied
Prof Carlien Pohl-Albertyn, a successful scientist, is living her dream job, as she gets to pursue her passion for microbiology; a career she wanted to pursue ever since Grade 10.

Prof Carlien Pohl-Albertyn, a professor of Microbiology in the Department of Microbiology and Biochemistry, is the holder of the SARChI Chair in Pathogenic Yeasts at the University of the Free State (UFS). She is leading the Pathogenic Yeast Research Group, studying pathogenic yeast infections and necessary treatment options and bringing hope to many immunosuppressed patients battling HIV/Aids, cancer, diabetics, and other diseases. She also recently co-authored an article on the incidence of fungal infections in COVID-19 patients. 

“This is my dream job, as I get to pursue my passion for microbiology,” says Prof Pohl-Albertyn, who already knew as early as Grade 10 that she wanted to become a microbiologist. “I have always been fascinated by the natural world and have known since childhood that I would become a scientist,” she says. 

An interview with Prof Pohl-Albertyn reveals more about the persons who inspired her, her view on the development of women, and how she approaches her work. 

Is there a woman who inspires you and who you would like to celebrate this Women’s Month, and why?

“The first woman who instilled a love for the biological sciences in me was Miss Steyn, my high school Biology teacher. She had a passion for teaching that inspired me to become a microbiologist.”

Prof Pohl-Albertyn, however, states that there were many other women who constantly inspired her to be a better person. 

“My mother inspires me to take responsibility for my choices; my mother-in-law inspires me to be kinder to others; and my best friends’ mothers inspire me to persevere, even when things are difficult.”

“I am also inspired by my female friends, Ezelle van den Heever, who has shown me that there is always a plan to be made to solve a problem; Trudi O’Neill, who manages to balance high-level research, teaching, and administration with her home life; Alicia Sherriff, from whom I am learning to be more emotionally intelligent; and Janine Allen, who has expanded my horizons and regularly shows me how to look at the world in a completely different way.”

What is your response to current challenges faced by women and available platforms for women development?

“Coming from a fairly male-dominated cultural background, I realise that I have been very privileged to not experience challenges just because I am a woman. I have been able to study and work in a field that values women and men equally and have chosen a very capable and extremely supportive husband, who sees me as an equal.”

She, however, realises that this is not the case for many women, and understands that there are women who were not able to follow their dreams and make their own life choices.

Prof Pohl-Albertyn believes that any opportunity for women to overcome challenges should be encouraged, as a society will ultimately be better if everyone is able to fulfil their greatest potential.

What advice would you give to the 15-year-old you?

This successful scientist, spouse, mother of two sons, daughter, friend, and mentor to many, says that she will advise her 15-year-old self to do everything the way that she has been doing it. “I do not regret anything and would not change my life in any way,” she says. 

What would you say makes you a woman of quality, impact, and care?

“I am a person of quality because of my integrity, work ethic, and commitment to my responsibilities – something that is easy if you enjoy what you do every day.”

“I am a person of impact because of the influence I have on my colleagues, who I always treat with respect, and my students, who I teach to the best of my abilities, and which I hope will serve them well in their careers.”

“I am a person of care because I value the contributions of my colleagues and students to my own growth and development,” remarks Prof Pohl-Albertyn.

News Archive

You touch a woman, you strike a rock
2004-11-02

Prof. Engela Pretorius van die Departement Sosiologie in die Fakulteit Geesteswetenskappe by die Universiteit van die Vrystaat het die kwessie omtrent feminisme aangespreek tydens haar intreerede met die onderwerp, You touch a woman, you strike a rock: Feminism(s) and emancipation in South Africa .

Prof. Pretorius het gesê: “Die geskiedenis van feminisme oor die algemeen kan in drie fases verdeel word, waarna verwys word as golwe. Eerste-golf-feminisme (19de eeu) het die fokus geplaas op die beskerming van vroueregte in die openbare terrein, spesifiek die reg om te stem, die reg tot onderrig en die reg om middelklas beroepe en professies te betreë.

Vroeë tweede-golf-feminisme word onthou vir hoe dit moederskap geteoretiseer het as synde ‘n onderdrukkende instelling. Slagspreuke van die 1970s was die persoonlike is polities en susterskap is magtig. Prof. Pretorius sê beide slagspreuke bevestig die idee dat vroue universeel onderdruk en uitgebuit word en slegs deur erkenning van dié situasie kan vroue die strukture wat hul onderdruk verander.

‘n Belangrike aspek van die derde golf van die feminisme-teorie is post-moderne feminisme wat diversiteit en verskille onderstreep. Die poging van hierdie feministe is afgestem op alle vorme van onderdrukking. Vroue van kleur het ook hul ontevredenheid uitgespreek gedurende die derde-golf-feminisme. Die feminisme van vroue van kleur word gekenmerk deur verskeie kwessies en talryke intellektuele standpuntinnames wat neerslaga vind in verskillende terme, soos Afrika feminisme of ‘womanism, sê prof. Pretorius.

Afrika-feminisme dui protes aan teen die wit/westerse geskiedenis en die wit/westerse dominansie binne feminisme. Afrika-vroue het besef dat hul onderdrukking verskillend is van dié van wit vroue en daarom is ‘n ander proses van bevryding nodig. Die Westerse feministiese praktyk om swart vroue by die bestaande feministiese ontologie te voeg, is nie voldoende nie omdat hul unieke ondervindings van slawerny, kolonialisme, onderdrukking deur mans en armoede nie uitgedruk word nie.

‘Womanism’ het tot stand gekom as gevolg van ‘n eksplisiete rassekritiek teen feminisme. Dit is ten gunste van die positiewe uitbeelding van swart mense. Dit word gekenmerk deur kulturele kontekstualisasie, die sentraliteit van die gesin en die belangrikheid daarvan om mans in te sluit.

Die geskiedenis van vroue in Suid-Afrika is verwant aan hul geskiedenis van onderdrukking as gevolg van patriargie. Vroue van verskillende rasse, kulture en klasse het patriargie op verskillende wyses in en variërende mate van erns ervaar. Onder voor-koloniale patriargie het vroue min sê gehad oor huwelikskeuses omdat mans dié besluite gedomineer het.

Die Nederlandse en Britse patriargale erfenis het neerslag gevind in die ideologie van die volksmoeder. Onderwyl dit veral manlike skrywers was wat die beeld van die vrou as versorger en tuisteskepper bevorder het, het vroue self ook hieraan ‘n aandeel gehad, sodat die volksmoeder volwaardig deel geword het van die Afrikaner nasionalistiese mitologie. Alhoewel middel- en werkersklas vroue met dié beeld geïdentifiseer het, het nie alle Afrikaanse vroue die ideologie aanvaar nie.

Onder die Victoriaanse erfenis was Britse vroue beperk to die private eerder as die openbare lewe. Die skeefgetrekte onderrigsisteem wat vroue in huishoudelike loopbane gekanaliseer het, die mag van mans oor hul vroue se eiendom en ‘n tekort aan toegang tot mag en geld het verseker dat vroue by die huis gebly het.

Wit Engelssprekende-vroue het die grootste geleentheid gehad om patriargie uit te daag vanweë hul toegang tot onderwys en die blootstelling aan liberale waardes, sê prof. Pretorius. Liberale vroue soos Helen Joseph en Helen Suzman het ‘n belangrike rol gespeel om in 1930 stemreg vir wit vroue in Suid-Afrika te verseker en het voortgegaan om ‘n rol te speel in die bevryding van swart vroue gedurende die vryheidstryd.

Die feminisme wat onder swart vroue ontwikkel het, was ‘n erkenning van die gemeenskaplike stryd met swart mans om die verwydering van die juk van eksterne onderdrukking en eksploitasie. Swart vroue in aktiewe en onafhanlike politiese rolle het tegelykertyd mans se aannames omtrent hul meerderwaardigheid asook die rassewette van die staat uitgedaag. Daarom kan ons sê dat die feminisme wat hier ontwikkel het, te voorskyn gekom het as gevolg van vroue se betrokkenheid by en toewyding tot nasionale bevryding, sê prof. Pretorius.

Institusionalisering is nie herlei tot magsvoordele nie, want gelykheid is nie in beleidsprogramme geïnkorporeer nie. Die hervestiging van sleutel aktiviste van die vrouebeweging in die regering het die stryd om genderbillikheid verander na ‘n projek wat deur die regering gelei word, sê prof. Pretorius. Ongelukkig word terreine van verandering buite die grense van die regering verwaarloos. Dit kan slegs aangespreek word deur ‘n aktiewe en feministiese stem in die burgerlike samelewing.

“Dit is my oortuiging dat formele instellings vir vroue binne die staat oor die lang termyn slegs effektief kan wees indien daar ‘n effektiewe feministiese vroue-beweging buite die staat in stand gehou word wat die grondslag waarop sosiale beleid gevorm word, kan uitdaag en bevraagteken. Daarom, A luta continua (die stryd duur voort),” sê prof. Pretorius.

Mediaverklaring
Uitgereik deur: Lacea Loader
Mediaverteenwoordiger
Tel: (051) 401-2584
Sel: 083 645 2454
E-pos: loaderl.stg@mail.uovs.ac.za
2 November 2004

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept