Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
13 January 2021 | Story Leonie Bolleurs | Photo Lund Humphries
Prof Jonathan Noble has published a book on the work of internationally acclaimed and award-winning architect Peter Rich.

“We see what we want to see, and we make it our own”, is the opening line of Prof Jonathan Noble’s new book The Architecture of Peter Rich: Conversations with Africa. Quoted from a Ndebele woman, this captures the very essence of ‘everything’ because, says Rich, a creative life is one that takes and remakes; a way that finds the ‘open path’ in life.

Prof Noble has recently published a book on the internationally acclaimed and award-winning architect Peter Rich. 

Prof Noble is the Head of the Department of Architecture at the University of the Free State (UFS). He taught design, history, and theory of architecture for 20 years at the University of the Witwatersrand and completed his research master’s at the same institution in 1998 with collaboration from the Department of Comparative Literature. Later, between 2003 and 2006, he did his PhD at the Bartlett School of Architecture, University College London, which was to result in his first published book with Ashgate, African Identity in Post-Apartheid Public Architecture: White Skin, Black Masks (2011).

Quirky and original

“I wanted to share the unique quality of Rich’s work with the world. Peter's work is quirky and original. He is one of the most original architects in South Africa; his style and manner is quite unique and very African!”

“The title 'Conversations with Africa' was chosen because the quest for a modern, African architecture underpins everything he does,” says Prof Noble, who was taught by and later worked for Rich.  

Rich’s work has received wide recognition. He is a South African Institute of Architect Gold Medallist, as well as a Fellow of the American Institute of Architects (AIA) and the Royal Institute of British Architects (RIBA). His work on the Mapungubwe Interpretation Centre also received the Building of the Year prize at the 2009 World Architecture Festival.

Prof Noble explains that he is inspired by Rich’s philosophy that architectural solutions should evolve from circumstance, which gives his architecture a ‘fresh, bold, fearless and original’ quality. 

“He knows how to build with low budgets in tough circumstances, with simple building technology. He learns from the genius of vernacular architecture, and he talks to ordinary people.”

In his blog, Prof Noble notes that Rich creates ‘an architecture motivated by observation and drawing, tuned to the circumstantial, the ordinary, and spiritual qualities of life’.

African space making

The book focuses on Rich’s fascination with indigenous settlements, especially his documentation, publication, and exhibition of Ndebele art and architecture. 

Noble explains, “It also explores what Rich calls ‘African space making’ and its forms of complex symmetry. It includes examples of various collaborative community-oriented designs of the apartheid and post-apartheid period, especially Mandela’s Yard in Alexandra township. Also incorporated in the content of this book are Rich’s timbrel vaulted structures, constructed from low-tech hand-pressed soil tiles derived from his highly innovative and award-winning work at Mapungubwe; and his more recent organic work in China.”

“The book shows how Rich combines African influences with an environmental awareness aligned to modernist design principles,” Prof Noble says. 

In his blog, Prof Noble indicates that it was important to experience the architecture, taking time to wander, to observe, to sketch and jot down those sudden surges of imagination, and to look for the captivating moments that might illuminate the narrative. 

“It was a remarkable five-year long journey, in which I learnt and grew as an author, and I am grateful for the opportunity to share this book,” he concludes. 

The Architecture of Peter Rich: Conversations with Africa became available to the reader market in South Africa in October. It can also be ordered online and will be available in local bookstores by the end of the year. 

News Archive

UV vestig hom afgelope eeu as leier op verskeie terreine
2004-05-11

Michelle O'Connor - Volksblad - 11 Mei 2004

Ondank terugslae nou 'n 'gesonde volwassene'

HOEWEL die Universiteit van die Vrystaat (UV) vanjaar sy eeufees vier en met 23 000 studente die grootste universiteit in die sentrale deel van die land is, was dié instelling se geboorte glad nie maklik nie. MICHELÉ O'CONNOR het met prof. Frederick Fourie, rektor, oor die nederige begin van dié instelling gesels.

DIE behoefte aan 'n eie universiteit in die Vrystaat het reeds in 1855, kort ná die stigting van Grey-kollege, kop uitgesteek.

Grey se manne het hulleself teen 1890 begin voorberei om die intermediêre B.A.-eksamens af te lê. Dié eksamen het hulle toegang gegee tot die tweede jaar van 'n B.A.-graad aan die destydse University of the Cape Good Hope, nou die Universiteit van Kaapstad.

"Presidente F.W. Reitz en M.T. Steyn het destyds albei die stigting van 'n universiteit hier bepleit. Die grootste rede was sodat die seuns van die Vrystaat nie weggestuur word nie.

"Dié twee se droom is op 28 Januarie 1904 bewaarheid toe ses studente hulle onder dr. Johannes Bril, as hoof/rektor van Grey-kollege, vir die graad B.A. ingeskryf het. Dié graad is aanvanklik deur die Kaapse universiteit toegeken.

"Net die klassieke tale soos Latyns en Grieks, die moderne tale, Nederlands, Duits en Engels, filosofie, geskiedenis, wiskunde, fisika, chemie, plant- en dierkunde is aanvanklik aangebied.

"Die UV se geboue het gegroei van 'n klein tweevertrek-geboutjie wat nou naby Huis Abraham Fischer staan, en verblyf in die Grey-kollege se seunskoshuis," sê Fourie.

Volgens hom is die universiteit se eerste raad en senaat tussen 1904 en 1920 saamgestel. Die eerste dosente is aangestel en die eerste geboue opgerig. "Dié tyd was egter baie moeilik.

"Die instelling het teen 1920 net 100 studente gehad en was geldelik in die knyp. Daar was geen vaste rektor nie en geen vooruitgang nie. Vrystaatse kinders is steeds na ander universiteite gestuur.

"Ds. J.D. Kestell, rektor van 1920 tot 1927, het egter dié instelling finaal gevestig.

"Hy het self studente van oor die hele Vrystaat gewerf en geld by onder meer kerke en banke ingesamel. Kestell het selfs Engelse ouers oortuig om hul kinders na die Greyuniversiteitskollege (GUK) te stuur en teen 1927 het dié instelling met 400 studente gespog.

"In die tydperk tussen 1927 en 1950 het die GUK weer verskeie terugslae beleef.

"In dié tyd was dit onder meer die Groot Depressie en die Tweede Wêreldoorlog. Die armblanke-vraagstuk het regstreeks op studente en dosente ingewerk en die politieke onderstrominge van dié tyd het die instelling ontwrig.

"Die GUK het egter oorleef en die Universiteitskollege van die Oranje-Vrystaat (UKOVS) is in 1935 gebore," sê Fourie.

Hy sê in dié tyd is verskeie fakulteite gevestig en teen 1950 het die UKOVS met 1 000 studente gespog.

Teen 1950 het dit 'n onafhanklike universiteit geword en die naam is verander na die Universiteit van die OranjeVrystaat (UOVS).

Dié tydperk is gekenmerk deur Afrikaner- en blanke selfvertroue en heerskappy. Studentegetalle het tot 7 000 in 1975 gegroei en heelwat vooruitgang het in dié tyd plaasgevind.

"Tussen 1976 en 1989 sukkel dieuniversiteit weer met onder meer ekonomiese krisisse, die land se politieke onstabiliteit en word die UOVS geï soleer.

"Een ligpunt in dié tyd is die toelating van die eerste swart studente, die nuwe Sasol-biblioteek en die fakulteit teologie wat die lig sien.

"Tussen 1990 en vanjaar het die UOVS verskeie op- en afdraandes beleef. Die universiteit doen nie net die eerste stappe van transformasie nie, maar begin ook aan 'n beleid van multikulturaliteit werk.

"Die UOVS se naam verander in 1996 na die Universiteit van die Vrystaat/University of the Free State en in 2001 word die Sotho-vertaling bygevoeg.

"Geldelike druk en probleme neem drasties toe en personeel word gerasionaliseer.

"Teen 2000 begin die UV met 'n draaistrategie en studentegetalle neem tot meer as 23 000 toe," sê Fourie.

Hy sê die UV het die afgelope eeu nie net verskeie terugslae oorleef nie, maar homself ook op verskeie gebiede as 'n leier gevestig.

Die universiteit behaal sy eie geldelike mikpunte, neem 'n nuwe taalbeleid van veeltaligheid aan en herbelê in personeel.

Die instelling inkorporeer die kampusse van die Vista- en Qwaqwa-universiteit en groei internasionaal.

Die UV vestig ook fondamente van 'n institusionele kultuur van verdraagsaamheid, geregtigheid en diversiteit.

"Die baba het in die afgelope eeu 'n gesonde volwassene geword."

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept