Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
02 September 2021 | Story Dr Nitha Ramnath and Dr Elias Malete

According to Austin (1998:34), language is a tool used by human beings to communicate with each other. All languages have communicative value, meaning, and allow people to share thoughts, feelings, ideas, and exchange knowledge and opinions. No language is better or worse than the other, as all languages are equal in terms of their value and function. On the other hand, language dominance is a social process in which different languages are assigned different levels of importance, such that one language and its speakers carry higher social, economic, and political status than others. Subsequent to this practice, certain speakers struggle for recognition, while others enjoy a broader audience. Addressing language dominance, one needs to remember that language is not naturally hierarchical and that one must respect linguistic diversity and human rights at both individual and collective level. The concept of listening to one another then becomes a challenge, hence the theme: ‘Hearing you hearing me’ is so important in the 21st century.

How then can we as people resist or disrupt language dominance:
• Name and trace the history of language dominance
• The effects of inequity in daily language usage – not hearing each other
• The awareness and significance of multilingualism – learning other languages
• What universities can do and should do on a practical level to promote multilingualism

These are some of the aspects we look forward to discussing in the forthcoming webinar. 

Date: Friday, 17 September 2021
Topic: Hearing you, hearing me
Time: 12:30-14:00

Facilitator:

Dr Elias Malete
Senior Lecturer, African Languages, UFS

Panellists:

Prof Angelique van Niekerk
Associate Professor and Head of Department
Department of Afrikaans and Dutch, German and French
University of the Free State

Prof Nhlanhla Maake
Professor and Language Practitioner of Sesotho

Prof Nobuhle Hlongwa
Dean and Head of the School of Arts
College of Humanities 
University of KwaZulu-Natal


Bios of speakers:

 

Prof Angelique van Niekerk


Prof Angelique van Niekerk copy
Prof Angelique van Niekerk is Associate Professor at the University of the Free State and the HOD in the Department of Afrikaans and Dutch, German and French. Her research focus is on applied linguistics within the field of semantics and pragmatics and on the linguistic nature of advertising communication. She has published many accredited publications within linguistics and communication sciences, in which she integrates her interest in both fields. She has a passion for teaching and (blended learning) course design within language acquisition. This has resulted in different registered SLPs within the department, focusing on Afrikaans as foreign language and Dutch as foreign language.

Prof Nhlanhla Maake

Prof Maake copy

Prof Nhlanhla Maake is currently the Managing Director of the biggest merchandising company in South Africa, a position he has held since 2018. He has just completed a translation of SM Mofokeng’s Pelong ya Ka into English. The book is to be published in London, New York, and Calcutta in 2021 under the Elsewhere Texts series, edited by Gayatri Spivak and Hosam Aboul-Ela. 

He has held several academic positions nationally and globally and has served on several language task teams under the auspices of the Department of Arts and Culture; as a member of the Parish Pastoral Council at Our Lady of Mt Carmel in Thokoza; as a member and chairperson of the Catholic Bible College; as member and acting Chairperson of the English National Language Body of PANSALB; as Council member of the English Academy of Southern Africa; as Council member of the Afrikaanse Taalmuseum en -monument (2015 to 2017); and as Council member of the Wits Council on Education.

Prof Maake was an NRF (National Research Foundation) rated scholar (2006-11) and has held fellowships at Aarhus University (1983), on the Southern African Research Program (Yale University, 1989), Ernest Oppenheimer fellowship (UCT, 1992), and the Distinguished Scholars Programme (Wits, 1993). He was admitted to the Golden Key International Honour Society in 2005. He has presented papers and keynote addresses at more than 80 international and local conferences, is widely published, and has won several literary awards and recognitions. 


Prof Nobuhle Hlongwa


Prof Hlongwa  copy

Prof Nobuhle Hlongwa is the Dean and Head of the School of Arts in the College of Humanities at the University of KwaZulu-Natal. She is the former Dean of Teaching and Learning in the College of Humanities and was the acting Dean and Head of the School of Religion, Philosophy and Classics for six months in 2016. Rated by the National Research Foundation (NRF) as a C2-rated social scientist for five years, Prof Hlongwa has more than 30 publications, including research articles, books, book chapters, and conference proceedings. She is currently a member of the Academic Advisory Board of African Languages on the Bloemfontein Campus, and a member of the Board of Directors of the International Congress of Onomastic Sciences (ICOS). She is a representative of the University of KwaZulu-Natal in the Community of Practice for the Teaching and Learning of African Languages (CoPAL), which forms part of the devolved governance structure of Universities South Africa (USAf). 

She was a member of the Ministerial Advisory Panel on the development of African Languages in Higher Education. She completed her first post-doctoral supervision in June 2018.  She is a member of the advisory board of the South African Journal of African Languages (SAJAL). She is assistant editor of the Alternation Journal. She is a reviewer for the National Research Foundation (NRF), as well as for a number of academic journals. 




News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept