Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
15 February 2022 | Story Andrè Damons
Dr Jeanette Mmabosa Sebaeng
After graduating with her post-basic diploma in Forensic Nursing from the University of the Free State (UFS) in 2006, Dr Jeanette Mmabosa Sebaeng returned to the institution as its newly appointed Head of the School of Nursing.

Dr Jeanette Mmabosa Sebaeng, newly appointed Head of the School of Nursing at the University of the Free State (UFS), is a UFS alumna who believes that the skills and knowledge she has learned here and at other institutions where she has worked, would contribute towards the vision of the university. Dr Sebaeng assumed her new position in January 2022 and is  looking forward to working with Prof Gert van Zyl, Dean of the Faculty of Health Sciences, and the rest of the team in the school and the faculty.

Joining Kovsies

“I am so thrilled; some of the expected roles of this position include serving in some university management structures beyond the school and external stakeholders, and I look forward to the exposure and profound experiences I will receive in this institution,” says Dr Sebaeng. According to her, the decision to join Kovsies emanated from her envisaged personal and professional growth, mainly in the sphere of management and leadership in the nursing profession as well as in the university. “The organisational culture of ubuntu embedded in the UFS learning and teaching strategy resonates well with the saying in my culture: ‘Motho ke motho ka batho ba bangwe’ (I am because you are). The ubuntu principles of respect, caring, compassion, and dignity of others are in alignment with my personal values, and this in itself is an assurance that I will fit snuggly and thrive in the Kovsie environment.”

The University of the Free State’s vision of producing students who are professionally competent and globally employable, seems to be attainable. During my first two weeks in office, I received documents from Dubai, Philadelphia, and London for academic verification of our graduates who applied for job opportunities in these countries. This is fascinating, and I wish there could be a way of getting feedback from employers in these and other countries to determine if we are producing graduates with the desired attributes that are internationally comparable,” says Dr Sebaeng.

Looking forward

“The world of nursing education in the country is very small and there is a lot of interaction among members from different universities. I learned on one platform that the UFS School of Nursing has a state-of-the-art simulation laboratory rated number one and the best in the country and perhaps even in Southern Africa. I cannot wait to engage with both the staff and students about the use of the simulation laboratory; I would like to ensure its optimal use, while maintaining it for the benefit of the students.”

Visions and goals

As Head of the school, Dr Sebaeng hopes to provide leadership, guidance, and support to staff and students in the School of Nursing, and to ensure that the environment is warm and conducive to all. She is also looking forward to working harmoniously with the staff within the school, as she believes in an environment that enables all staff members to flourish in the expected academic activities.  “I will also ensure that I work according to the acceptable and recommended norms and standards of the nursing profession, which will be to the benefit of the School of Nursing and the nursing practice. For instance, good relations with the relevant stakeholders such as the FSDoH, clinical health facilities, and the South African Nursing Council, among others, remain crucial for the education and training of nursing students. All members’ views and inputs leading to the upscaling of the school will be valued,” states Dr Sebaeng.

Dr Sebaeng, who previously worked as a lecturer and researcher at the North-West University (NWU), says there is a vast difference between her current position and the previous one. According to her, her current position brings more responsibilities, including leading, guiding, and making decisions that should yield tangible, set goals aligned with the vision of the university.

A mother of two and grandmother of a handsome two-year-old grandson, Dr Sebaeng is adventurous and loves travelling outside the country, with an outgoing personality to match. Cooking and trying out new dishes with her family is also very satisfying. She also loves interacting with young children, which led her to teaching Sunday school for 30 years. “My life mainly revolves around church, home, and work,” says Dr Sebaeng.

The impact of COVID-19 on nurses

Nursing education teaches nurses to be competent, knowledgeable, and to acquire relevant skills that enable them to assume their professional role with confidence. However, nurses also require optimal health to provide quality care to our societies. “The outbreak of COVID-19 has taught us that nursing in South Africa lacks systems aimed at developing resilience and coping mechanisms during pandemics. Most nurses were and still are scared that they may contract the virus and infect their own families, or even worse, die themselves. Nursing education institutions must include workable psychological interventions in the teaching of student nurses, which will assist nurses to survive during future pandemics. Despite this, clinical practices must try to alleviate compassion fatigue, work-related stress, and burnout experienced by nurses, in order to render optimal health care and to continue to be functional in their daily activities.”

News Archive

You touch a woman, you strike a rock
2004-11-02

Prof. Engela Pretorius van die Departement Sosiologie in die Fakulteit Geesteswetenskappe by die Universiteit van die Vrystaat het die kwessie omtrent feminisme aangespreek tydens haar intreerede met die onderwerp, You touch a woman, you strike a rock: Feminism(s) and emancipation in South Africa .

Prof. Pretorius het gesê: “Die geskiedenis van feminisme oor die algemeen kan in drie fases verdeel word, waarna verwys word as golwe. Eerste-golf-feminisme (19de eeu) het die fokus geplaas op die beskerming van vroueregte in die openbare terrein, spesifiek die reg om te stem, die reg tot onderrig en die reg om middelklas beroepe en professies te betreë.

Vroeë tweede-golf-feminisme word onthou vir hoe dit moederskap geteoretiseer het as synde ‘n onderdrukkende instelling. Slagspreuke van die 1970s was die persoonlike is polities en susterskap is magtig. Prof. Pretorius sê beide slagspreuke bevestig die idee dat vroue universeel onderdruk en uitgebuit word en slegs deur erkenning van dié situasie kan vroue die strukture wat hul onderdruk verander.

‘n Belangrike aspek van die derde golf van die feminisme-teorie is post-moderne feminisme wat diversiteit en verskille onderstreep. Die poging van hierdie feministe is afgestem op alle vorme van onderdrukking. Vroue van kleur het ook hul ontevredenheid uitgespreek gedurende die derde-golf-feminisme. Die feminisme van vroue van kleur word gekenmerk deur verskeie kwessies en talryke intellektuele standpuntinnames wat neerslaga vind in verskillende terme, soos Afrika feminisme of ‘womanism, sê prof. Pretorius.

Afrika-feminisme dui protes aan teen die wit/westerse geskiedenis en die wit/westerse dominansie binne feminisme. Afrika-vroue het besef dat hul onderdrukking verskillend is van dié van wit vroue en daarom is ‘n ander proses van bevryding nodig. Die Westerse feministiese praktyk om swart vroue by die bestaande feministiese ontologie te voeg, is nie voldoende nie omdat hul unieke ondervindings van slawerny, kolonialisme, onderdrukking deur mans en armoede nie uitgedruk word nie.

‘Womanism’ het tot stand gekom as gevolg van ‘n eksplisiete rassekritiek teen feminisme. Dit is ten gunste van die positiewe uitbeelding van swart mense. Dit word gekenmerk deur kulturele kontekstualisasie, die sentraliteit van die gesin en die belangrikheid daarvan om mans in te sluit.

Die geskiedenis van vroue in Suid-Afrika is verwant aan hul geskiedenis van onderdrukking as gevolg van patriargie. Vroue van verskillende rasse, kulture en klasse het patriargie op verskillende wyses in en variërende mate van erns ervaar. Onder voor-koloniale patriargie het vroue min sê gehad oor huwelikskeuses omdat mans dié besluite gedomineer het.

Die Nederlandse en Britse patriargale erfenis het neerslag gevind in die ideologie van die volksmoeder. Onderwyl dit veral manlike skrywers was wat die beeld van die vrou as versorger en tuisteskepper bevorder het, het vroue self ook hieraan ‘n aandeel gehad, sodat die volksmoeder volwaardig deel geword het van die Afrikaner nasionalistiese mitologie. Alhoewel middel- en werkersklas vroue met dié beeld geïdentifiseer het, het nie alle Afrikaanse vroue die ideologie aanvaar nie.

Onder die Victoriaanse erfenis was Britse vroue beperk to die private eerder as die openbare lewe. Die skeefgetrekte onderrigsisteem wat vroue in huishoudelike loopbane gekanaliseer het, die mag van mans oor hul vroue se eiendom en ‘n tekort aan toegang tot mag en geld het verseker dat vroue by die huis gebly het.

Wit Engelssprekende-vroue het die grootste geleentheid gehad om patriargie uit te daag vanweë hul toegang tot onderwys en die blootstelling aan liberale waardes, sê prof. Pretorius. Liberale vroue soos Helen Joseph en Helen Suzman het ‘n belangrike rol gespeel om in 1930 stemreg vir wit vroue in Suid-Afrika te verseker en het voortgegaan om ‘n rol te speel in die bevryding van swart vroue gedurende die vryheidstryd.

Die feminisme wat onder swart vroue ontwikkel het, was ‘n erkenning van die gemeenskaplike stryd met swart mans om die verwydering van die juk van eksterne onderdrukking en eksploitasie. Swart vroue in aktiewe en onafhanlike politiese rolle het tegelykertyd mans se aannames omtrent hul meerderwaardigheid asook die rassewette van die staat uitgedaag. Daarom kan ons sê dat die feminisme wat hier ontwikkel het, te voorskyn gekom het as gevolg van vroue se betrokkenheid by en toewyding tot nasionale bevryding, sê prof. Pretorius.

Institusionalisering is nie herlei tot magsvoordele nie, want gelykheid is nie in beleidsprogramme geïnkorporeer nie. Die hervestiging van sleutel aktiviste van die vrouebeweging in die regering het die stryd om genderbillikheid verander na ‘n projek wat deur die regering gelei word, sê prof. Pretorius. Ongelukkig word terreine van verandering buite die grense van die regering verwaarloos. Dit kan slegs aangespreek word deur ‘n aktiewe en feministiese stem in die burgerlike samelewing.

“Dit is my oortuiging dat formele instellings vir vroue binne die staat oor die lang termyn slegs effektief kan wees indien daar ‘n effektiewe feministiese vroue-beweging buite die staat in stand gehou word wat die grondslag waarop sosiale beleid gevorm word, kan uitdaag en bevraagteken. Daarom, A luta continua (die stryd duur voort),” sê prof. Pretorius.

Mediaverklaring
Uitgereik deur: Lacea Loader
Mediaverteenwoordiger
Tel: (051) 401-2584
Sel: 083 645 2454
E-pos: loaderl.stg@mail.uovs.ac.za
2 November 2004

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept