Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
29 November 2022 | Story Andre Damons | Photo Andre Damons
Prof Motlalepula Matsabisa
Prof Motlalepula Matsabisa, Director of Pharmacology in the Department of Pharmacology at the UFS, hosted the first IKS Bio-Trade Indaba, which took place between 24 and 25 November on the Bloemfontein Campus of the UFS.

The inaugural international Indigenous Knowledge and Bio-Trade Indaba, hosted by the University of the Free State (UFS) in collaboration with the Technology Innovation Agency (TIA) – an entity of the Department of Science and Innovation (DSI) – is the ideal platform for various stakeholders to network and share knowledge on current developments in indigenous knowledge research and product development, biodiversity, conservation, innovation, and commercialisation of the IK-based researched products. 

The IKS Bio-Trade Indaba was championed by the university’s African Medicines Innovation and Technology Development Platform (AMITD), which is funded by TIA. AMITD was established to stimulate economic growth by providing science-based solutions and developing technologies that would utilise indigenous knowledge and South African biodiversity to produce high-quality African traditional-medicine-based proprietary products, focusing on priority diseases. AMITD is a national leader in research, development, and formulation research on traditional medicines and has a strong history in IKS research, community collaboration, and participation initiatives, as well as partnerships with industry on herbal medicines.

The indaba, which took place from 24 to 25 November, was a success, opening much-needed dialogue and engagement on the role of IK-based knowledge in research and commercialisation. Going forward, the indaba will be a vital platform to enhance the role of IKS in inclusive development and transformation.

African traditional medicine should be internationally recognised

Prof Motlalepula Matsabisa, Director of Pharmacology in the UFS Department of Pharmacology and AMITD, said he has a special interest in the pharmacology of traditional medicines and that he wants to see more national, continental, and international collaboration so that the dream of making ATM internationally recognised and a global force can be realised. 

“How do we develop new drugs and medicines based on the knowledge we have. We do this without compromising on good all-inclusive science on ATM. We should take the science and put it on the global stage so that all people will begin to respect it,” said Prof Matsabisa. 

According to him, research conducted by AMITD should address national research priorities, community research needs and aspirations to respond to industry research questions and challenges and develop products, intellectual property (IP), as well as commercialisation. “Research needs to have a societal impact and must impact the quality of life of people. We do responsive research that needs to address old diseases, new diseases, neglected diseases, current pandemics, as well as new and re-emerging pandemics.” 

Elevation of IKS profile can no longer be delayed
 
Dr Vuyisile Phehane, Executive: Bio-Economy at the TIA, said the indaba came at a time when the elevation of the profile of IKS can no longer be delayed. TIA acknowledges the rich, largely untapped source of knowledge within communities that has yet to be fully exploited for the economic and social benefit of particularly the underserved regions of the country, and it should be systematically well researched. 

Dr Vuysile Phehane
Dr Phehane, gave a message of support from TIA, saying the indaba came at a time when the elevation of the profile of IKS can no longer be delayed. (Photo: Andre Damons)


“Sectoral support priorities in agriculture, manufacturing, health innovations, and allied health cannot be overlooked, and neither can the various master plans created to support industrial sectors. This thought leadership has a direct bearing on what we are doing here, engaging in dialogue to shape our future, and seeking ways to collaborate and build long-lasting partnerships in the space of IKS. These partnerships not only serve us in the country, but also on the African continent,” said Dr Phehane. 

According to him, TIA played the role of industry builder and sought to increase its efforts to grow and enhance the role of IKS in inclusive development and transformation. The successful commercialisation of all indigenous knowledge-based projects involving the use of indigenous plants requires the capacity to commercially cultivate these plants. 

Dr Phehane said TIA funded AMITD to ensure that the products of promising indigenous knowledge innovations are safe, effective, and of consistently high quality. “This platform seeks to address generations of market failure by bringing IK into the mainstream of commercialisation and truly equitable benefit sharing. Going forward, 20% of our annual MTEF allocation will be channelled towards IK initiatives, which is significant. This is testament to our commitment to IKS.”

The two-day indaba hosted various panel discussions on multiple aspects of IKS research and developments in human and plant health. Among these were discussions on cannabis research to mitigate cancer multidrug resistance, phytoconstituents for the treatment of diabetes, the development of PHELA, a plant-based product as a treatment for COVID-19, natural product-based colon regulator commercialisation, the development of cannabis and other medicinal plants in wound healing and developing hydrogels, as well as the development of IK-based herbal pesticides.

Discussions also focused on new developments in the indigenous health infusion industry, developments in medicine regulations and IK-based clinical trials in South Africa, as well as African medicines research internationalisation. International panellists included Prof Minke Tang (Beijing University of Chinese Medicine), Dr Samuel Obakiro (HOD, Department of Pharmacology, Busitema University, Uganda), and Dr Kofi Donkor (Centre for Plant Medicine Research, Mampong, Ghana), all of whom shared experiences on IKS-related research in their respective countries.

IKS one of the areas targeted for investment and growth 

Dr Glen Taylor, Senior Director: Research Development at the UFS, said the Department of Pharmacology is one of the fastest-growing departments in the Faculty of Health Sciences at the UFS, and attracts a large number of applications from national and international scholars largely due to a very understated Prof Matsabisa.

“We always look at areas where we need to invest in the future and grow, and IKS is one of those areas we targeted and invested in significantly. Through the research and work in IKS, this is done to reposition the institution as a research-led university that is relevant to its communities and societies.” 
The TIA UFS IKS International Indaba was funded by the TIA IKS unit and the Department of Pharmacology – AMITD platform.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept