Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
29 September 2022 | Story Nitha Ramnath and André Damons | Photo iStock
Energy efficiency and renewable energy is the game for South Africa to transition to a carbon-friendly economy by 2050.
Energy efficiency and renewable energy is the game for South Africa to transition to a carbon-friendly economy by 2050.

Energy efficiency and renewable energy is the game for South Africa to transition to a carbon-friendly economy by 2050. The energy mix by 2050 is focused on renewables and the long-term journey is very clear: we have to be renewable driven.

This is according to panellists speaking at the University of the Free State’s (UFS) third webinar in the 2022 Thought-Leader webinar series. The webinar titled, What needs to be done to POWER up South Africa? comprised panellists Matthew Mflathelwa, General Manager: Strategy and Planning at Eskom; Steve Nicholls, Head of Mitigation at South Africa’s Presidential Climate Commission (PCC); Happy Khambule, Environment and Energy Manager at Business Unity South Africa (BUSA); and Louis Lagrange, Head: Department of Engineering Sciences in the Faculty of Natural and Agricultural Sciences, UFS. 

We need to invest in new infrastructure

In his presentation, Mflathelwa talked about how Eskom can unlock additional grid capacity and how to start rolling out business models to enable this transition. 

“On the demand side, we are looking at some exciting and interesting initiatives. We are looking at how we can start to aggregate or leverage the idea of consumers becoming prosumers, and leverage technology to aggregate the potential supply and management demand from that perspective.” 

“The question is also how to do this sustainably in the long term. We need to invest a considerable amount of new infrastructure,” said Mflathelwa. 

According to him, it is not a secret that most of Eskom’s generating assets are approaching the end of life. The question now is how to proactively plan for this to ensure that we address the problem of load shedding sustainably. “The big takeaway is that there is a significant amount of new capacity that needs to be built and this is predominantly going to be renewables, but it is not the only additional infrastructure that is required. We need an energy mix that can respond and achieve adequacy for the future requirements.”  

Another important element that is often neglected is the transmission of grid infrastructure, given the penetration or entry of new players with greater penetration of renewable energy and the advantages that come with distributing these energy sources across the country. There is a lot of transmission and distribution infrastructure needed to enable this future capacity.

Some of the things also being discussed, said Mflathelwa, are how to enable greater and faster penetration of new capacity – specifically renewables to aid in the reduction of environmental challenges. 

LISTEN: 2022 UFS Thought-Leader Webinar:
What needs to be done to POWER up South Africa 
(Recorded on 27 September 2022)

 

The next decade is critical 

Nicholls gave a climate-friendly perspective on the work that Eskom is doing, saying energy transition in SA is core to the overall economy transition and getting a zero-carbon, least-cost energy system is fundamental to the strategy of the country. 

“We need to move from carbon emissions of around 480 megatons per annum today to somewhere between 350 and 420 by 2030, and then onto zero carbon emissions by 2050. If South Africa is to reach net-zero by 2050, we need targeted investment between now and 2030, setting the stage for accelerated investment in decarbonisation post 2030. The next decade is critical. Given the state of South Africa’s balance sheets, international support and foreign direct investment are critical.”

Nicholls said the energy mix by 2050 is really focused on renewables, and the long-term journey is very clear: we have to be renewable driven. The short- and long-term solutions are alike; renewables are cheaper, quicker to get onto the grid, pending some investment in the grid.   

“In the long term, we need big investments in renewables – about 6 GW a year between now and mid-2050. We need a big investment in the transmission grid. Hydrogen plays a critical role in decarbonisation of power and industry. Energy efficiency is key. It’s really the unsung hero in this conversation. If we can be energy efficient, we can take two power stations off the grid and that makes a big difference in terms of affordability.” 

“Transport is also important; if we are going to be a net-zero economy, we have to fully electrify the transport fleet, which puts an extra load on what Eskom needs to achieve,” Nicholls said. 

Energy efficiency is most critical

Khambule emphasized that the country needs to focus on using energy in an efficient manner in the commercial and household sectors, as energy efficiency is critical to the country’s power supply issues in the short term. According to Khambule, the country is not using energy in an efficient manner.

"If we are able to use power the minute it is necessary and become more efficient with it, we can get more value out of that power," said Khambule.

Lagrange concurred with Khambule on the importance of energy efficiency, referring to it as ‘the unsung hero’. “Energy efficiency is the biggest solution that we can have, and people need to be trained on how to use energy efficiently,” said Lagrange.

Khambule also addressed the issue of power cuts, saying the unpredictability thereof, even in the short-term, further exacerbated the situation.

"The unpredictability of load shedding has become much more of a driver for uncertainty, which leads to a lack of business confidence, and secondly leads to losses in production;  a key notion is that if we have predictability of load shedding, planning can be undertaken, and if planning is undertaken in a more judicious manner, then we are at least able to keep the losses at a minimum and see how we can weather the storm until a sustainable supply can be implemented."

Khambule also added that in the short and mid-term, solutions must consider protecting or mitigating options for vulnerable sectors. “In some industries – such as health care, power is essential and there is a need for predictable supply. Therefore, some sectors will require mitigating solutions to protect some essential sectors,” said Khambule.
According to Lagrange, no amazing technology for the generation and distribution of energy has been developed over the past decade. “We need to reimagine the entire current regulatory systems business model, because it is caught up in an energy stagnation, which is frighteningly fragile from a physical and cyber-security point of view,” added Lagrange.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept