Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
12 November 2024 | Story Dr Nombulelo Shange | Photo André Damons
Dr Nombulelo Shange
Dr Nombulelo Shange, Lecturer in the Department of Sociology at the University of the Free State

Opinion article by Dr Nombulelo Shange, Lecturer in the Department of Sociology at the University of the Free State


Women For Change has created a very important petition, calling for the cancellation of the upcoming Chris Brown concert. Chris Brown has a long history of abusing women, with the 2009 abuse of Rihanna being the most notable example. The Women for Change petitionhas been polarising, with some celebrating the activism and support for women, even when it seems “unpopular” to do so. Others have rushed to social media to defend the American singer, sharing their excitement about attending the concert.

The sad reality is the Women For Change campaign is unlikely to succeed given that the tickets sold out in a matter of hours. South Africa prioritises profit over everything, over social well-being, over protecting vulnerable groups, its own state agenda or other important social factors. But this is an important campaign because it drums up awareness and holds a mirror to our society, reflecting the lengths we will go through to defend patriarchy.

Understanding structures of patriarchy through a radical feminist perspective

The overwhelming support for Chris Brown in a country that has been labelled the rape capital of the world, shows we are unwilling or unable to understand how we gained this jarring reputation. Patriarchy is at the centre of it all, radical feminist scholar, Sylvia Walby offers deeper discussion on patriarchy. Broadly, patriarchy is a social system that prioritises men and sees them as superior to women and is rooted in the oppression and marginalisation of women.

Walby identifies six social structures and practices that create or reinforce patriarchy, namely;

  • Household production, which includes everything from the hierarchy of importance within the family, women’s roles often being seen as inferior and unpaid domestic work.
  • Labour, where women are either excluded, discriminated against and/or paid less.
  • Culture, which entails ideologies and praxis that portray women as inherently inferior, a view often reinforced by religion, media and even language.
  • Sexuality ensures that women’s sexuality or sexual expression is more controlled, while men have more freedoms. Women have less bodily autonomy and agency.
  • Violence, gender-based violence and sexual abuse give men power over women, leaving women subdued and fearful.
  • Finally, the state and related structures like legal systems, policies and so on have a long history of perpetuating systematic and direct violences against women.

Intersectional politics and patriarchy

These six structures of patriarchy seldom ever exist in isolation from each other, in fact, it can be challenging to tell them apart because they are so interwoven. A single event could see one or more of these structures at play, which is why in part it becomes difficult to ensure justice in individual cases or to even dismantle patriarchy as a whole to protect everyone (including men) from the harm patriarchy causes. Intersectional scholars and activists such as Audre Lorde, Kimberlé Crenshaw, bell hooks and Patricia Hill Collins further help us understand the complex cocktail of oppression when patriarchy is met by other social identities perceived as negative, including; race, class, religion and so on.

These two theoretical approaches provide a lens for society to understand gender and different forms of oppression, so that we might be better able to address them. So, if a black woman in South Africa experiences oppression at a predominantly white-male-led highly respected place of work, and the abuse and bullying eventually leads to the black woman being pushed out with some reputational harm – in this singular case it becomes clear that there are different structures of patriarchy involved, and intersectional politics at play. The intersectional politics help us understand the racial and other social nuances like age and others that were used as a basis for marginalising this black woman. Multiple structures of patriarchy are at play in this illustration, labour, because the oppression is taking place in the workplace. Sexuality might also be at play depending on the kind of abuse the black woman is experiencing and because this structure of patriarchy includes bodily autonomy and the risk of being sexualised at work, based on rigid ideas around how one should behave or dress. Culture is also at play and informs the view that the workplace has towards the black women being seen as incompetent, incapable and not belonging in that space. And even the state and related structures are also interlocked into this oppression because stronger legal and policy protections that should prevent this kind of workplace abuse are missing. Many of these listed patriarchal violences are usually not viewed as illegal and are at worst, welcomed and celebrated or at best, seen as unfair or bordering on unethical

Connecting to the Chris Brown boycott

I am making this example because it is a relatable one that most women have gone through, even those who have come out fiercely defending Chris Brown. Whether you are a domestic worker or hold one of the most “important” roles one can hold within your industry, and it is followed by national and global recognition, we have all experienced some kind of gendered oppression in the workplace, relationships, and society as a whole. The structures of patriarchy active in our seemingly more relatable systemic oppression and lives as South African women are exactly the same, even though the events and experiences of abuse might appear to be different. It is the same structures of patriarchy that oppress us on a daily basis, that enable and empower artists like Chris Brown, P Diddy, R Kelly or Harvey Weinstein to rise to such prominence despite being known abusers for decades. To protect and celebrate these people and systems the way we have done, is to preserve and defend the very same oppression we go through in our own daily lives.

We have seen some very influential celebrities and leaders we love and look up to support Chris Brown or criticise Women For Change’s boycott and in doing so have attempted to compartmentalise abuse as separate from Chris Brown’s artistry and work. This is not true, many of these men mentioned above, use their places of work to enact their terror. Their connection to media and ability to shape and inform culture sees them normalising their violence or discrediting victims. We believe them because we are moved by their work and do not want to believe that such talented people can be so vile.

South Africa has its own fair share of these kinds of demonic perpetrators who hunt women for sport. The problem with our division as a country (and especially as women) over issues like this Chris Brown boycott, is that we believe we are different and have therefore transcended some of the patriarchal oppressions. You could be a young, poor woman, wearing next to nothing, twerking in a hip-hop music video for a living, or a church woman and highly respected member of your community, married with children and a thriving career in what is perceived as an important industry, patriarchy does not care. It treats us all with the same brutality, we must understand that these intersectional politics interact with patriarchal structures to create shared oppression and violences. We must see ourselves in the experiences of the women who come forward against artists like Chris Brown because it could easily be one of us. In the rape capital of the world, this threat of violence follows us everywhere, in churches, our homes, work, school and even mundane places like the post office.

16 Days of Activism 2024

The 16 Days of Activism for No Violence against Women and Children Campaign (16 Days Campaign) is a United Nations campaign which takes place annually from 25 November (International Day of No Violence against Women) to 10 December (International Human Rights Day).  https://www.gov.za/16DaysOfActivism2024

 

Other articles by Dr Shange

Violent events will continue to take place if poverty is not eradicated as a matter of urgency

Black women’s hair: A political battlefield

Opinion: Disrupting the harmful ‘strong black woman’ narrative

Xenophobic South Africa goes against the Pan-Africanist agenda that liberated us from Apartheid

Black men take a page out of their own oppression to marginalise black women in higher education

Opinion: Love as Revolutionary Rebellion

African Knowledge: Not yet uhuru

South Africa has betrayed the dreams of the youth of 1976

Charges against Frederick Mhangazo for Cape Town fire criminalise poverty

Opinion: Overcoming COVID-19 with the strength and resilience of Sharpeville

Can we use African Indigenous Knowledge to tackle COVID-19?

Tokenised celebrations of black womanist leaders negate their success

What are we really celebrating this Women’s Day?

 

 

News Archive

Volksblad: Moshoeshoe Memorial Lecture
2006-05-27

27 Mei 2006

Moshoeshoe het mense saamgebind
KONING MOSHOESHOE kon bewys dat verskeidenheid ’n bindende eienskap kan wees. Dit blyk ’n sleutelbeginsel van sy leierskap te wees – en dit is nie ’n maklike een om te begryp nie.

Jy bereik die grootste eenheid tussen onderskeidende entiteite waar jy relatief vrye ruimte aan hulle gee om hul eiesoortige kenmerke na vore te bring.

Dít blyk uit prof. Njabulo Ndebele se gedenklesing oor koning Moshoeshoe.
Lesotho; het; onder Moshoeshoe se leierskap mense van verskeie dele van die subkontinent gelok.
Dié mense het hierheen gevlug van die verwoesting wat as lifaqane bekend geword het toe Shaka sy koninkryk met militêre onderwerping verstewig het.

Ndebele het gesê daar is algemene ooreenkoms dat die oorloë wat hieruit gespruit het, die maatskaplike grondslae van talle samelewings in Suider-Afrika geskud het.

“Dit was in dié konteks dat Moshoeshoe leierskap getoon het.”
Prof. Frederick Fourie, rektor en visekanselier van die Universiteit van die Vrystaat (UV), het gesê die lesing vorm deel van ’n groter debat oor leierskapmodelle, veral die konsep van Afrika-leierskap, en die voortgesette diskoers oor nasiebou en versoening.

Die Moshoeshoe-projek is in 2004 aan die UV begin om met Suid-Afrika se eerste dekade van demokrasie saam te val.
Die projek was deel van die UV se eeufeesvieringe in 2004.
Met dié projek word geprobeer om ’n groot Afrika-leier te vereer en die UV se verbintenis tot transformasie te toon sodat ’n ware inklusiewe en nie-rassige universiteit geskep kan word.

“As die stigter van die Basoeto-nasie, word daar wyd erkenning aan koning Moshoeshoe vir sy buitengewone leierskapstyl gegee.

“Diplomasie, versoening en vreedsame naasbestaan is van die kenmerke van sy leierskap, soos getoon in sy pogings om verskillende groepe in een nasie te verenig,” sê Fourie.

KONING MOSHOESHOE, een van Afrika se eertydse groot leiers. Hy is meer as 130 jaar gelede dood. Foto: verskaf

Waarde van openbare spraak ‘nou bedreig’
AANDUIDINGS bestaan dat die waarde van openbare spraak wat hoog deur koning Moshoeshoe van Lesotho op prys gestel is, nou onder ernstige bedreiging kan wees.

Om dié rede dra hy die koning Moshoeshoe-gedenklesing op aan al dié mense in Suid-Afrika en elders wat die moed het om hul oorwoë mening uit te druk oor belangrike sake wat die samelewing in die gesig staar, het prof. Njabulo Ndebele, visekanselier van die Universiteit van Kaapstad, gesê.

Ndebele, wêreldbekende skrywer, het gesê dié lesing kom op ’n kritieke punt in Suid-Afrika se nuwe demokrasie.
Dié lesing, om die buitengewone nalatenskap van een van Afrika se groot leiers te eer, is eergisteraand op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) gelewer en het ’n staande toejuiging deur ’n groot gehoor uitgelok.

Ndebele het gesê die mense wat hul menings uitdruk oor belangrike sake, kan rubriekskrywers, redakteurs, kommentators, alle soorte kunstenaars, akademici, koerantbriefskrywers, nie-gewelddadige optoggangers met plakkate en strokiesprentkunstenaars wees “wat ’n spieël voor ons oë sit”.

“Selfs wanneer hulle dit waag op heilige gebied, soos sommige strokiesprentkunstenaars onlangs gedoen het, herinner hulle ons net dat selfs die heilige misbruik kan word vir doeleindes wat min met heiligheid te doen het.

“Dit is hul manier om ons te help, dalk meer diepsinnig as wat ons besef, om daardie einste ruimte van heiligheid in ons lewe te bewaar.

“Hulle verdiep ons insigte deur ons begrip te verdiep.
“Dit is gepas om hul dapperheid te vier,” het Ndebele gesê.
“Hulle herinner ons dat leierskap nie al is wat ons doen wanneer ons in ’n sekere magsposisie geplaas is om ’n organisasie of ’n sekere instelling te stuur nie.”

Hy het gesê onder die mense wat gevier moet word, sluit hy nie dié in wat deur haatspraak ander aanhits om geweld te pleeg; teen; mense; wat hul andersdenkende menings lug nie.

“Dit is nie met dapperheid dat hulle aanhits nie, maar weens hul toevlug tot die narkotiese beskerming van die skare.”

Mense voel glo ál kwesbaarder
Vise-kanselier lewer Moshoeshoe-gedenklesing
’n TOENEMENDE aantal hoogs intelligente, sensitiewe en toegewyde Suid-Afrikaners oor die klas-, ras- en kulturele spektrum heen bely dat hulle – soos nog nooit tevore nie – onseker en kwesbaar voel sedert 1994.

Só het prof. Njabulo Ndebele, vise-kanselier van die Universiteit van Kaapstad, gesê in die Universiteit van die Vrystaat (UV) se eerste koning Moshoeshoe-gedenklesing.

Die onderwerp was Reflections on the leadership challenges in South Africa.
Wanneer ontembare optimiste beken hulle voel dinge is van stryk, versprei die naarheid van angs. “Dit moet iets te doen hê met ’n ophoping van gebeure wat die gevoel van dreigende inploffing oordra.”

’n Gevoel heers dat Suid-Afrika ’n baie komplekse samelewing het wat liewer eenvoudige, gesentraliseerde beheer voortbring in die hoop dat dienslewering dan beter en vinniger gedryf kan word. Die kompleksiteit van beheer word dan in ’n enkele struktuur van gesag gevestig, eerder as in die afgewentelde strukture soos wat in die Grondwet beoog word.

Dat die afgewentelde strukture nie hul grondwetlik-gedefinieerde rolle verwerklik nie, moenie toegeskryf word aan die mislukking van die beheermeganisme nie.

“Dit is te vroeg om te sê dat wat ons sedert 1994 bereik het, nie gewerk het nie,” het Ndebele gesê.
Dit lyk of ’n kombinasie van omstandighede tot die “gevoel van ontknoping” lei.
“Ek wil dit vermy om te sê: ‘Kyk na Khutsong’, asof u sal verstaan wat ek bedoel wanneer ek sê u moet na Khutsong kyk.”
Sulke kennis lei tot wanhoop, want dit roep ’n werklikheid op wat só oorweldigend is dat dit fatalisties kan wees.
Ndebele het gesê niks kon meer vreesaanjaend wees as toe ’n komplot van die Boeremag oopgevlek en sekere Boeremaglede aangekeer is nie.

Sekere Boeremaglede het van ’n maksimum-sekuriteit-tronk ontsnap. “Sover ek weet, is hulle nie weer gevang nie.
“Wat is gedoen om die gaping te oorbrug?” was een van sy vrae hieroor.
“Van só ’n belangrike saak weet die publiek nie baie nie. Die karige kommunikasie kan die gevaarlike boodskap uitdra dat óf niks gedoen word nie, óf die staat in dié saak misluk.”

Hy het gevra: “Hoekom het die kwessie van munisipale afbakening tot die situasie in Khutsong gelei? Dit lyk of die probleem voortgaan, sonder ’n oplossing in sig.”

’n Aantal soortgelyke, oënskynlik plaaslike rebellies het oor die land heen plaasgevind. “Is hier ’n patroon?”
Ndebele het na die onlangse verhoor van oud-adj.pres. Jacob Zuma, wat van verkragting aangekla was, verwys.
Dié drama blyk ver van oor te wees. Dit beloof “om ons almal sonder verligting te hou, in ’n toestand van angs”.
Die gemene draad van dié gebeure is die gevoel van ’n oneindige spiraal van probleme wat vertroue tap. Daar kan ’n sterk suggestie in al dié gebeure wees “dat ons dalk nooit sosiale samehang in Suid-Afrika gehad het nie...”

“Wat ons sekerlik oor dekades gehad het, is ’n mobiliserende visie. Kan dit wees dat die mobiliserende visie onder die gewig van die werklikheid en omvang van maatskaplike heropbouing kraak en dat die legitieme raamwerk om oor dié probleme te debatteer ineenstort?”

‘Swart mense staar hulself in die gesig’
DIE swart meerderheid staar homself nou in die gesig: dalk werklik vir die eerste keer sedert 1994.
Só het prof. Njabulo Ndebele gesê toe hy die koning Moshoeshoe-gedenklesing by die Universiteit van die Vrystaat in Bloemfontein gelewer het.

Hy het gesê dit lyk of Suid-Afrika ’n meganisme nodig het om selfvertroue te bou.
Deur dié meganisme “kan ons die situasie waarin ons is, erken, wat dit ook al is”.
“Ons het ’n meganisme nodig wat die verskillende posisies van die mededingers sal bevestig en hul eerlikheid sal bekragtig op ’n manier wat die publiek vertroue sal gee dat werklike oplossings moontlik is.”

Dit is dié soort “openheid wat nooit maklik kom nie”, wat lei tot deurbraak-oplossings.
Ndebele het gesê ’n komplekse demokrasie soos Suid-Afrika s’n kan nie oorleef met ’n enkele gesag nie.
Net veelvuldige owerhede binne ’n grondwetlike raamwerk “het ’n ware kans”.
“Kan ’n deel van die probleem wees dat ons nie in staat is om die idee van ‘opposisie’ te hanteer nie?
“Ons is verskrik dat enige van ons ‘die opposisie’ kan word.
“Dit is tyd dat ons die koms voorsien van ’n oomblik wanneer daar nie meer ’n enkele, oorweldigende, dominante politieke mag is soos wat nou die geval is nie.”

Ndebele het gesê: “Ek glo ons het dalk ’n oomblik bereik wat nie fundamenteel verskillend is nie van die ontnugterende, tóg hartversterkende nasiebourealiteite wat gelei het tot Kemptonpark in die vroeë jare negentig.”

“Die verskil tussen toe en nou is dat die swart meerderheid nie nou na wit landgenote oor die onderhandelingstafel kyk nie.

“Die swart meerderheid staar homself in die gesig: dalk werklik vir die eerste keer sedert 1994.”
Dit is weer “tyd vir visie”, het Ndebele gesê.

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept