Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items

Advancing innovative, effective mathematics and science teaching across South Africa

01 October 2024 | Story Anthony Mthembu | Photo Kaleidoscope

S4F2024 — The Science-for-the-Future (S4F) unit in the Faculty of Education hosted a summit on 13 September 2024. The event, which was held on the University of the Free State Bloemfontein Campus, was well attended by nearly 300 guests from across the country.

Teachers from across the country and representatives of nine other universities recently gathered at the University of the Free State (UFS) to celebrate the achievements of the S4F Teacher Professional Development programmes as well as the successful collaboration between the UFS and other universities in this regard.

The Science-for-the-Future (S4F) unit in the Faculty of Education hosted a summit in the Centenary Complex on the Bloemfontein Campus on 13 September 2024. The acting Vice-Chancellor and Principal of the UFS, Prof Anthea Rhoda, delivered the keynote address at the summit. Representatives from the South African National Roads Agency (SANRAL) – the official funder of the Science for the Future initiative – were also present, along with about 300 attendees, representing teachers, participating universities, representatives from the Department of Basic Education, and other stakeholders.

In her welcoming address, Prof Matseliso Mokhele Makgalwa, Vice-Dean of the Faculty of Education, said the event focuses, among others, on fostering collaboration and innovation across academic and professional communities. She later highlighted the fact that the project implementation period of three years makes provision for continued visits to the participating schools to sustain the continuity over time.

Dr Cobus van Breda, Programme Director of S4F and Project Manager of the Universities Collaboration initiative, elaborated on the rationale of the project as well as the collaboration with nine other universities. He stated, “We know from research that there are many factors that prevent learners, especially in rural areas in South Africa, from excelling in Mathematics and Science. These include subject content knowledge, lack of teaching resources at school and at home, language of learning and teaching that differs from home language, along with a lack of parental involvement, among others.” He said the project aims to address these rampant challenges by not only empowering teachers with the necessary teaching skills and content knowledge, but also providing classroom resources to benefit learners and adding a parental involvement component to the project.

To scale the project benefits for the rest of the country, the UFS has partnered with nine other universities; collectively, more than one hundred thousand project participants (teachers, learners, and parents) could be impacted during 2024. The collaborating universities are Nelson Mandela University, the Walter Sisulu University, the University of Limpopo, the University of KwaZulu-Natal, the University of Mpumalanga, Sol Plaatje University, the University of Venda, Stellenbosch University, and Nort-West University.

Representatives from the Department of Basic Education and other institutions were also given the opportunity to highlight the impact of the initiative in their respective institutions. Maki Molale, Senior Education Specialist from the Free State Department of Basic Education, reflected on the contribution of the project and said, “In the Department of Education we report on these key areas: teacher development, direct learner support, parental involvement, the utilisation of resources and partnerships … they are all addressed in this project.” She thanked the University of the Free State and the funder, SANRAL. Dr Glynnis Daries from Sol Plaatje University spoke on behalf of the collaborating universities and explained from an academic perspective to attendees how the project implementation strategy of S4F relates to Bronfenbrenner’s bioecological theory of human development and how the respective project components showcase the five levels of this theory.

During the keynote address, Prof Rhoda emphasised the importance of Mathematics skills, teaching children the capacity to solve problems and how it is extremely important to be analytical in one’s approach to resolving complexities and to work through problems in a methodical and logical manner. In the end, if one does this, no challenge is insurmountable. She commended the teachers present for fulfilling a vital task and pointed out the heavy responsibility on their shoulders. In this regard, she said, “As the UFS, and through the Science for the Future project, we are proud to support you in your work. The project is a vehicle through which we fulfil the central goals of the UFS, which are to impact the community in a positive way, and to instil a culture of excellence in a caring environment. We will continue to support you in your work and do all that we can to make your work more fulfilling and impactful – this is the promise of the UFS to our partners through this project.”

In acknowledging the contribution of the respective collaborating universities, Prof Rhoda emphasised that partnerships and collaborations are not easy to build, and most importantly, to maintain … “but what I’m hearing through these engagements today is that these partnerships are not just being maintained, they are expanded … the collaboration impacted the different institutions as well as, most importantly, the communities, close to and around them”. She alluded to the fact that universities’ roles are not just to retain and accept students, but universities have an important role in being the anchor within the society and communities in which they find themselves. According to her, the contribution of SANRAL and other project funders thus extends far beyond teachers’ professional development and community empowerment, it contributes towards assisting universities in engaged scholarship activities.

In reflecting on the parental involvement component of the programme, Themba Mhambi – Chairperson of the SANRAL Board – said that apart from being a maths and science project, and a project that is developmental, that is nation building, “… it becomes a kind of template for perhaps how our education system needs to be re-constructed … reclaiming the old times when parents and teachers worked together with the child in the centre”.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn

2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.

TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.

Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

Back

Economic and Management Sciences

Education

Health Sciences

The Humanities

Law

Natural and Agricultural Sciences

Theology and Religion

Open Distance Learning

Business School

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept