Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
13 September 2024 | Story André Damons | Photo André Damons
Prof Martin Nyaga – Associate Professor and Head of the University of the Free State (UFS) Next Generation Sequencing Unit (UFS-NGS) – recently obtained a B3 rating from the National Research Foundation (NRF).

Prof Martin Nyaga – Associate Professor and Head of the University of the Free State (UFS) Next Generation Sequencing (NGS) Unit – recently obtained an NRF B3 rating from the National Research Foundation (NRF), which is not only testament to his research prowess, but also demonstrates his unwavering commitment to academic excellence.

Prof Nyaga made a significant improvement from his previous NRF Y2 rating (categorised as a promising young researcher). His new B3 rating is assigned to a researcher who enjoys considerable international recognition by their peers for the high quality and impact of their recent research output.

“It is an incredibly thrilling experience to attain the esteemed NRF rating in the B category. Accomplishing the NRF B3 rating satiates an enormous sense of being appreciated and acknowledged individually and as an academic at the UFS. This acknowledgement emphasises the high quality of the research that I do and provides immense motivation to continue mentoring upcoming and emerging researchers in the field of molecular virology,” says Prof Nyaga.

Research output

According to him, this recognition serves as motivation to become an NRF A-rated researcher in the next rating cycle. “I am optimistic that I can meet the minimum threshold to be among the highly esteemed NRF A-rated researchers who are internationally recognised as leading scholars in their field of specialisation for their high-quality research and wide impact.”

Prof Nyaga, who is affiliated to the Division of Virology within the Faculty of Health Sciences, has an exponential trajectory in research output dissemination in reputable international conference presentations and scientific/medical journals such as Nature, Nature Medicine, Nature Communications, and Science, among other quantile 1 journals, with significant citations (3 337 times, h-index 20 and i-10 index 32). He has demonstrated unwavering commitment to academic excellence and has made significant strides within his niche research area of whole genome sequencing and metagenomics of enteric and respiratory viruses. He has not only successfully collaborated with eminent researchers both within and outside the university and globally, but his interdisciplinary research approach has led to groundbreaking studies that address complex issues from multiple perspectives.

Prof Nyaga has applied his expertise to address real-world challenges. One notable example is his involvement in community-based projects and public outreach and education. He has organised and participated in various workshops, seminars, and public lectures aimed at disseminating knowledge and raising awareness about important issues in the field of enteric and respiratory pathogen genomics. His efforts have strengthened the ties between the UFS and the broader community, enhancing the impact and visibility of the institution.

Support by the UFS

“Achieving this rating not only required self-driven research-enhancement discipline, networking, and implementation of novel concepts to enhance my NRF research rating from Y to B, but I also received substantial support from my affiliate institution, especially the Faculty of Health Sciences and the Directorate of Research and Development (DRD).”

“The UFS has put in place amazing policies and career development strategies to ensure that focused Y-rated researchers have the opportunity to become established researchers within one rating cycle of five years – a reality that I immensely thank God for enabling me to attain,” says Prof Nyaga.

These programmes include, among others, the Transforming the Professoriate Mentoring Programme, where he was part of the first cohort of members recruited in 2019.

Prof Nyaga, who has supervised/co-supervised seven PhDs and more than 20 master’s and honours postgraduates to graduation, also serves in various leadership roles, including Chairman for the Africa Centres for Disease Control and Prevention (ACDC) Pathogen Genomics Initiative (PGI), Vaccine-Preventable Diseases (VPD) Focus Group (FG), and Director of the WHO Collaborating Centre for VPD Surveillance and Pathogen Genomics. His ability to instigate and inspire as the team lead and his strategic vision for the UFS-NGS Unit are key factors in the successful execution of numerous initiatives. He is a strong advocate for diversity, equity, and inclusion, and his efforts have created a more inclusive and welcoming environment for his peers and students from diverse backgrounds.

Future

He plans to undertake future research that has an impact on the national health systems and to establish himself as an international leader in his niche research area. “I hope to create a vibrant association between research and national development goals and to have a transformative effect on my area of research in a way that can influence policy by addressing national and international challenges within global knowledge innovation,” says Prof Nyaga.

His continuing research involves the use of next generation sequencing to decipher the viral component of the respiratory and enteric milieu and accentuate the critical need to define the complete spectrum of disease-causing viruses. Several previously known and unknown viruses have been detected, including viruses with previously unrecognised tropism.

Additionally, whole genome sequencing of important respiratory viruses, such as the respiratory syncytial virus (RSV) (as part of the respiratory niche) and rotavirus (as part of the enteric niche), is being performed simultaneously for different countries, including South Africa, Zambia, Rwanda, Kenya, Cameroon, Mozambique, and Malawi, to enhance the genomic surveillance of specific respiratory and enteric viruses of interest.

The overall goal is to identify novel pathogens responsible for human viral diseases and to create a flexible and highly effective system for the rapid identification and analysis of emerging or re-emerging agents. This will serve four purposes: (i) improve preparedness for outbreaks, (ii) characterise new viruses, (iii) identify additional new pathogenic viruses, and (iv) provide new understanding of the human respiratory and enteric virome.

“Viruses that appear to be relevant will be prioritised to elucidate specific targets for rapid diagnostics using panels developed from the antigenic sites of the generated genomes, and immune mechanisms used to develop antiviral interventions such as drugs and vaccines,” explains Prof Nyaga.

Prof Vasu Reddy, Deputy Vice-Chancellor: Research and Internationalisation, commented: “The rating bears testimony to the incredibly important and impactful work that Prof Nyaga is undertaking. The solid international footprint of his publications and their citations also confirm the relevance and currency of his cutting-edge work. The UFS is extremely proud of this signal achievement, and we wish him well with his work in the years ahead.”

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept