Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
07 April 2025 Photo Supplied
Dr Calvin Mudzingiri
Dr Calvin Mudzingiri, Assistant Dean: Faculty of Economic and Management Sciences, University of the Free State, Qwaqwa Campus.

Opinion article by Dr Calvin Mudzingiri, Assistant Dean: Economic and Management Sciences, University of the Free State, Qwaqwa Campus 


The sudden hike of import tariffs by US President Donald Trump and his administration to countries across the world is set to reduce the volume of goods traded and affect citizen welfare across the globe. The Trump administration implemented a global 10% import tariff and a varying targeted reciprocal tariff to a host of countries, including South Africa. The reciprocal import tariff to be levied on South African export goods to the US is set at 30%. Historical data show that yearly trade between SA and US amounts to $23 billion and the US is SA’s the second biggest trading partner after China. The high tariff will reduce the competitiveness of South African export goods to American markets, leading to reduced demand of SA exports in US markets, low income to firms, job losses, low income to households and ultimately lower South African economic growth.

 

SA and US trade

South Africa exports platinum, locally assembled cars, raw aluminium, ferroalloys and agriculture products, among other goods, to the US. The implication of the US administration’s 30% tariff hike could result in job losses in the mining, automobile, agriculture and many other industries. More income losses to SA agricultural exports can also be experienced if the African Growth Opportunity Act (AGOA) expires in September 2025, if the US congressmen decide not to renew the agreement. Given the low economic growth rate in South Africa in 2024, which is estimated at 0.6%, the tariff hike by the US will exacerbate sluggish economic growth and recovery from the COVID 19 pandemic. 

Statistics also show that SA imports energy products, machinery, vehicle, industrial and other consumer goods. The goods and services SA imports from the US play a critical role in developing and sustaining local industry. SA can decide to source the goods from other markets and if this happens with all economies where tariffs were imposed, the US will be worse off. There is a possibility that economies which received a tariff hike from the US will implement a reciprocal tariff hike to the US reducing the volume of global trade. The reduced trade volumes have dire implications for job creation, income generation by firms and households, making citizens worse off.


US current trade policy

It is important to note that President Trump administration’s trade policies are premised on a trade notion synonymous to ‘mercantilism’, which was practised in Europe between the 16th to 18th centuries. Under mercantilism, an economy aims to maintain a trade surplus, the government regulate the economy, discourage imports (in the case of the US using tariff hikes) and promote growth of home industries among other initiatives. Conventional economics wisdom has proved that policies pursued by the Trump administration of protectionism are a breeding ground for trade wars. There is great potential of fellow trading partners retaliating and if that happens, global citizens will be made worse off as they will be forced to pay high prices for goods due to additional costs driven by tariff hikes. In addition, US industry relies on raw materials from other countries. If the suppliers of raw material resources retaliate, the production cost model of US firms will rise, reducing export competitiveness of US exports.

Trump’s administration is calling for firms across the world to move and produce goods in the US to avoid tariff levies. The action works against the benefits of free trade and can affect firms’ comparative advantages. The production cost structure in the US can be higher than in other countries leading to firms realising low profits if they move to the US. It is essential to note that free trade with absolutely no trade barriers will enhance the welfare of citizens at large, since goods and services will be purchased at low prices. The US government’s act of over-regulating trade can limit economic growth not only of other countries but even that of the US economy.

 

Options for the SA government

In the face of trade adversity, the SA government must not fold its hands and do nothing. It is enlightening to note that the authorities have already initiated diplomatic and trade negotiations. Negotiations can possibly focus on tariff reduction, maintaining the AGOA, and delving deep in the logic used to arrive at the 30% tariff hike. The diplomatic initiatives must encompass improving perceptions and clarity of SA policies such as the Expropriation Act which is one of the reasons cited by the US administration in ratcheting the tariff trade war.

South Africa must re-orient its trading patterns and partnerships. The aggregate world gross domestic product (GDP) is greater than the US total production for goods and services. There is need for SA to improve trade relations with other economies to broaden its trade base. The current frosty trade relationship between SA and the US presents a window to strengthen trade with the EU, Asia, BRICS plus, Africa, and any other economy willing to get into trade partnerships. SA must explore other markets where the export goods still enjoy competitiveness.

To ensure economic resilience to trade wars in the long run, SA needs to seriously invest in research and development that promote value addition of local production, enhancing local production and technology advancement that can stimulate economies of scale, which can boost competitiveness of export goods. Competitiveness can be further enhanced by improving energy production efficiency, which is a crucial input of goods and services production. Developing a powerful and skilled human capital base can lead to labour productivity efficiency, further enhancing competitiveness. SA has a dilapidated infrastructure ranging from roads, rail, buildings and industry among others. Improving the infrastructure will go a long way in improving local production, leading to creation of jobs and improved incomes for households.

Boosting local economic activity can stimulate local consumption of goods as household income improves. If the incomes of SA citizens improve, there is a potential to increase local consumption. Goods meant for export markets can end up being consumed in the domestic markets, providing a homemade solution to dwindling export goods markets. The SA government must consider developing and supporting new industries that can compete in the local and international markets. In this way, the trade challenges posed by unfriendly US administration trade policies can present opportunities to the SA economy in the long run.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept