Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items

Personal experience drives PhD study on rights of children in conflict with the law

06 May 2025 | Story Leonie Bolleurs | Photo Supplied

When Dr Tembisa Leeuw was in Grade 9, four of her classmates were convicted of serious offences, including assault with intent to cause harm and murder. This incident sparked a deep curiosity about the juvenile justice system and how it treats young offenders. She found herself asking difficult questions: Were her peers detained separately from adults? Were they placed in facilities designed specifically for children?

Despite the crimes her classmates committed, Dr Leeuw believed they still needed care and protection. The experience led her to reflect on society’s responsibilities towards young offenders, the difficulties they face in the justice system, and whether the laws meant to protect them are being properly applied. “This formative experience instilled in me a commitment to advocate for the rights of vulnerable children and to ensure that the juvenile justice system upholds principles of care, protection, and rehabilitation,” she says.

Now a human rights officer at the South African Human Rights Commission based in Mpumalanga, Dr Leeuw was recently awarded a Doctor of Philosophy degree at the University of the Free State’s (UFS) autumn graduation ceremony. Her dissertation is titled Protecting the rights of children in conflict with the law in South Africa: The law versus the practice.

Her supervisor, Prof John Mubangizi – Research Professor in the Free State Centre for Human Rights – said it was an absolute privilege to supervise such a brilliant, dedicated, and hard-working student. “Her intellectual curiosity, resolute determination, and unwavering commitment to excellence have been quite inspiring. I have no doubt that she will continue to make a profound impact wherever she goes and whatever she does henceforth.”

Safeguarding the rights and well-being of children

It is well known that a large share of crimes, particularly violent ones, are committed by young people. In South Africa, children are frequently charged with serious offences, such as robbery, rape, assault, and murder. These realities highlight the need for stronger systems that protect the rights and well-being of young people in conflict with the law.

In her research, Dr Leeuw looked at why children in child and youth care centres often face human rights violations, despite the Constitution guaranteeing every child the right to be safe from harm, neglect, and abuse.

Her findings revealed troubling gaps between what the law says and what happens in practice. According to Dr Leeuw, the Constitution states that children should only be detained as a last resort and for the shortest time possible. UNICEF also emphasises that children must be kept separate from adults in detention and treated in ways that reflect their age and developmental needs, including their right to education. “However, no country has yet built a fully separate juvenile justice system that ensures that children are treated differently from adults,” she says.

Dr Leeuw also found that children in these facilities are often denied access to education. As a result, when they return to their communities, they are often without the skills or qualifications needed to find work. “It is important that these children receive training that enables them to support themselves,” she explains.

Contributing to a humane and equitable society

Dr Leeuw believes that protecting the rights of children in conflict with the law is important to creating a more just and humane society. “Research shows worrying conditions in child and youth care centres (CYCCs) – overcrowding, poor health care, limited education. Many children report violence, intimidation, and neglect, all of which go against the idea of rehabilitation,” she says.

These environments can deepen trauma and increase the chances of reoffending. “The conditions inside detention centres have a serious impact on children's ability to rehabilitate and move forward in life.”

South Africa has made progress in drafting laws to protect children’s rights, but putting those laws into action is still a challenge. “With the right changes and a more caring approach, the justice system can better meet the needs of children,” Dr Leeuw says. She points to several areas where improvements could be made to help policy makers and human rights workers reform juvenile justice.

She notes that although international agreements promote rehabilitation and support, many CYCCs still focus on punishment. “Children often feel abandoned in these spaces. We need to move away from punitive systems and create pathways for healing and reintegration.”

Government departments, such as social development, education, and health, must work together to provide support that meets children's full range of needs. “Current laws must be updated to meet international standards, and programmes are needed to help guide children away from the justice system in the first place,” she adds.

Dr Leeuw also highlights the key role played by child and youth care workers (CYCWs). Their training and regular oversight are important in making sure children’s rights are respected. “Regular monitoring and open reporting are needed to hold facilities accountable,” she says.

She further stresses the need for greater access to mental health support, education, and skills development. This would help children return to school and integrate into society more easily. She also recommends maintaining strong family ties during rehabilitation, including virtual visits for families who live far away. Addressing overcrowding and offering different forms of intervention can also improve care and reduce reoffending.

“Teaching children about their rights and helping them develop a sense of responsibility is just as important. Programmes that promote personal growth and rehabilitation should be part of their daily lives,” she says.

Aligning with international human rights standards

Dr Leeuw’s study closely aligns with international human rights guidelines on juvenile justice. These include the United Nations Convention on the Rights of the Child (UNCRC) and other global frameworks that call for dignity, fairness, and restorative justice in how children are treated. Her work highlights the need to address the root causes of children's behaviour and calls for tailored responses, such as alternatives to incarceration, fair sentencing, and stronger legal protection.

The study also highlights the importance of prevention. Involving communities, improving access to education, and introducing early support systems can help reduce the number of children who come into contact with the justice system. She believes that juvenile justice systems must ultimately uphold the dignity and fair treatment of children, as outlined in both international frameworks and the South African Constitution.

News Archive

Volksblad: Moshoeshoe Memorial Lecture

2006-05-27

27 Mei 2006

Moshoeshoe het mense saamgebind
KONING MOSHOESHOE kon bewys dat verskeidenheid ’n bindende eienskap kan wees. Dit blyk ’n sleutelbeginsel van sy leierskap te wees – en dit is nie ’n maklike een om te begryp nie.

Jy bereik die grootste eenheid tussen onderskeidende entiteite waar jy relatief vrye ruimte aan hulle gee om hul eiesoortige kenmerke na vore te bring.

Dít blyk uit prof. Njabulo Ndebele se gedenklesing oor koning Moshoeshoe.
Lesotho; het; onder Moshoeshoe se leierskap mense van verskeie dele van die subkontinent gelok.
Dié mense het hierheen gevlug van die verwoesting wat as lifaqane bekend geword het toe Shaka sy koninkryk met militêre onderwerping verstewig het.

Ndebele het gesê daar is algemene ooreenkoms dat die oorloë wat hieruit gespruit het, die maatskaplike grondslae van talle samelewings in Suider-Afrika geskud het.

“Dit was in dié konteks dat Moshoeshoe leierskap getoon het.”
Prof. Frederick Fourie, rektor en visekanselier van die Universiteit van die Vrystaat (UV), het gesê die lesing vorm deel van ’n groter debat oor leierskapmodelle, veral die konsep van Afrika-leierskap, en die voortgesette diskoers oor nasiebou en versoening.

Die Moshoeshoe-projek is in 2004 aan die UV begin om met Suid-Afrika se eerste dekade van demokrasie saam te val.
Die projek was deel van die UV se eeufeesvieringe in 2004.
Met dié projek word geprobeer om ’n groot Afrika-leier te vereer en die UV se verbintenis tot transformasie te toon sodat ’n ware inklusiewe en nie-rassige universiteit geskep kan word.

“As die stigter van die Basoeto-nasie, word daar wyd erkenning aan koning Moshoeshoe vir sy buitengewone leierskapstyl gegee.

“Diplomasie, versoening en vreedsame naasbestaan is van die kenmerke van sy leierskap, soos getoon in sy pogings om verskillende groepe in een nasie te verenig,” sê Fourie.

KONING MOSHOESHOE, een van Afrika se eertydse groot leiers. Hy is meer as 130 jaar gelede dood. Foto: verskaf

Waarde van openbare spraak ‘nou bedreig’
AANDUIDINGS bestaan dat die waarde van openbare spraak wat hoog deur koning Moshoeshoe van Lesotho op prys gestel is, nou onder ernstige bedreiging kan wees.

Om dié rede dra hy die koning Moshoeshoe-gedenklesing op aan al dié mense in Suid-Afrika en elders wat die moed het om hul oorwoë mening uit te druk oor belangrike sake wat die samelewing in die gesig staar, het prof. Njabulo Ndebele, visekanselier van die Universiteit van Kaapstad, gesê.

Ndebele, wêreldbekende skrywer, het gesê dié lesing kom op ’n kritieke punt in Suid-Afrika se nuwe demokrasie.
Dié lesing, om die buitengewone nalatenskap van een van Afrika se groot leiers te eer, is eergisteraand op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) gelewer en het ’n staande toejuiging deur ’n groot gehoor uitgelok.

Ndebele het gesê die mense wat hul menings uitdruk oor belangrike sake, kan rubriekskrywers, redakteurs, kommentators, alle soorte kunstenaars, akademici, koerantbriefskrywers, nie-gewelddadige optoggangers met plakkate en strokiesprentkunstenaars wees “wat ’n spieël voor ons oë sit”.

“Selfs wanneer hulle dit waag op heilige gebied, soos sommige strokiesprentkunstenaars onlangs gedoen het, herinner hulle ons net dat selfs die heilige misbruik kan word vir doeleindes wat min met heiligheid te doen het.

“Dit is hul manier om ons te help, dalk meer diepsinnig as wat ons besef, om daardie einste ruimte van heiligheid in ons lewe te bewaar.

“Hulle verdiep ons insigte deur ons begrip te verdiep.
“Dit is gepas om hul dapperheid te vier,” het Ndebele gesê.
“Hulle herinner ons dat leierskap nie al is wat ons doen wanneer ons in ’n sekere magsposisie geplaas is om ’n organisasie of ’n sekere instelling te stuur nie.”

Hy het gesê onder die mense wat gevier moet word, sluit hy nie dié in wat deur haatspraak ander aanhits om geweld te pleeg; teen; mense; wat hul andersdenkende menings lug nie.

“Dit is nie met dapperheid dat hulle aanhits nie, maar weens hul toevlug tot die narkotiese beskerming van die skare.”

Mense voel glo ál kwesbaarder
Vise-kanselier lewer Moshoeshoe-gedenklesing
’n TOENEMENDE aantal hoogs intelligente, sensitiewe en toegewyde Suid-Afrikaners oor die klas-, ras- en kulturele spektrum heen bely dat hulle – soos nog nooit tevore nie – onseker en kwesbaar voel sedert 1994.

Só het prof. Njabulo Ndebele, vise-kanselier van die Universiteit van Kaapstad, gesê in die Universiteit van die Vrystaat (UV) se eerste koning Moshoeshoe-gedenklesing.

Die onderwerp was Reflections on the leadership challenges in South Africa.
Wanneer ontembare optimiste beken hulle voel dinge is van stryk, versprei die naarheid van angs. “Dit moet iets te doen hê met ’n ophoping van gebeure wat die gevoel van dreigende inploffing oordra.”

’n Gevoel heers dat Suid-Afrika ’n baie komplekse samelewing het wat liewer eenvoudige, gesentraliseerde beheer voortbring in die hoop dat dienslewering dan beter en vinniger gedryf kan word. Die kompleksiteit van beheer word dan in ’n enkele struktuur van gesag gevestig, eerder as in die afgewentelde strukture soos wat in die Grondwet beoog word.

Dat die afgewentelde strukture nie hul grondwetlik-gedefinieerde rolle verwerklik nie, moenie toegeskryf word aan die mislukking van die beheermeganisme nie.

“Dit is te vroeg om te sê dat wat ons sedert 1994 bereik het, nie gewerk het nie,” het Ndebele gesê.
Dit lyk of ’n kombinasie van omstandighede tot die “gevoel van ontknoping” lei.
“Ek wil dit vermy om te sê: ‘Kyk na Khutsong’, asof u sal verstaan wat ek bedoel wanneer ek sê u moet na Khutsong kyk.”
Sulke kennis lei tot wanhoop, want dit roep ’n werklikheid op wat só oorweldigend is dat dit fatalisties kan wees.
Ndebele het gesê niks kon meer vreesaanjaend wees as toe ’n komplot van die Boeremag oopgevlek en sekere Boeremaglede aangekeer is nie.

Sekere Boeremaglede het van ’n maksimum-sekuriteit-tronk ontsnap. “Sover ek weet, is hulle nie weer gevang nie.
“Wat is gedoen om die gaping te oorbrug?” was een van sy vrae hieroor.
“Van só ’n belangrike saak weet die publiek nie baie nie. Die karige kommunikasie kan die gevaarlike boodskap uitdra dat óf niks gedoen word nie, óf die staat in dié saak misluk.”

Hy het gevra: “Hoekom het die kwessie van munisipale afbakening tot die situasie in Khutsong gelei? Dit lyk of die probleem voortgaan, sonder ’n oplossing in sig.”

’n Aantal soortgelyke, oënskynlik plaaslike rebellies het oor die land heen plaasgevind. “Is hier ’n patroon?”
Ndebele het na die onlangse verhoor van oud-adj.pres. Jacob Zuma, wat van verkragting aangekla was, verwys.
Dié drama blyk ver van oor te wees. Dit beloof “om ons almal sonder verligting te hou, in ’n toestand van angs”.
Die gemene draad van dié gebeure is die gevoel van ’n oneindige spiraal van probleme wat vertroue tap. Daar kan ’n sterk suggestie in al dié gebeure wees “dat ons dalk nooit sosiale samehang in Suid-Afrika gehad het nie...”

“Wat ons sekerlik oor dekades gehad het, is ’n mobiliserende visie. Kan dit wees dat die mobiliserende visie onder die gewig van die werklikheid en omvang van maatskaplike heropbouing kraak en dat die legitieme raamwerk om oor dié probleme te debatteer ineenstort?”

‘Swart mense staar hulself in die gesig’
DIE swart meerderheid staar homself nou in die gesig: dalk werklik vir die eerste keer sedert 1994.
Só het prof. Njabulo Ndebele gesê toe hy die koning Moshoeshoe-gedenklesing by die Universiteit van die Vrystaat in Bloemfontein gelewer het.

Hy het gesê dit lyk of Suid-Afrika ’n meganisme nodig het om selfvertroue te bou.
Deur dié meganisme “kan ons die situasie waarin ons is, erken, wat dit ook al is”.
“Ons het ’n meganisme nodig wat die verskillende posisies van die mededingers sal bevestig en hul eerlikheid sal bekragtig op ’n manier wat die publiek vertroue sal gee dat werklike oplossings moontlik is.”

Dit is dié soort “openheid wat nooit maklik kom nie”, wat lei tot deurbraak-oplossings.
Ndebele het gesê ’n komplekse demokrasie soos Suid-Afrika s’n kan nie oorleef met ’n enkele gesag nie.
Net veelvuldige owerhede binne ’n grondwetlike raamwerk “het ’n ware kans”.
“Kan ’n deel van die probleem wees dat ons nie in staat is om die idee van ‘opposisie’ te hanteer nie?
“Ons is verskrik dat enige van ons ‘die opposisie’ kan word.
“Dit is tyd dat ons die koms voorsien van ’n oomblik wanneer daar nie meer ’n enkele, oorweldigende, dominante politieke mag is soos wat nou die geval is nie.”

Ndebele het gesê: “Ek glo ons het dalk ’n oomblik bereik wat nie fundamenteel verskillend is nie van die ontnugterende, tóg hartversterkende nasiebourealiteite wat gelei het tot Kemptonpark in die vroeë jare negentig.”

“Die verskil tussen toe en nou is dat die swart meerderheid nie nou na wit landgenote oor die onderhandelingstafel kyk nie.

“Die swart meerderheid staar homself in die gesig: dalk werklik vir die eerste keer sedert 1994.”
Dit is weer “tyd vir visie”, het Ndebele gesê.

Back

Economic and Management Sciences

Education

Health Sciences

The Humanities

Law

Natural and Agricultural Sciences

Theology and Religion

Open Distance Learning

Business School

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept