Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
31 August 2020

Statement by Prof Francis Petersen, Rector and Vice-Chancellor

The university’s executive management is aware of the statement on COVID-19 alert Level 2 measures in the post-school education and training sector delivered by the Minister of Higher Education, Science and Innovation, Dr Blade Nzimande, on 26 August 2020.

During the statement, Dr Nzimande indicated that the University of the Free State (UFS) is one of six universities that is deemed to be at medium risk of not completing the academic year. The statement was surprising and disappointing, since through an engagement between the Department of Higher Education and Training (DHET) and the UFS almost a week ago to understand the university’s approach to the completion of the 2020 academic year, as well as the interpretation of specific information provided by the university in its COVID-19 Responsiveness Multi-modal Teaching and Learning Programme to the DHET, the DHET was clear that the UFS was not at a medium risk, but indeed at a low to very low risk of not completing the academic year.

Since the statement by Dr Nzimande, I received a letter from the Deputy Director-General: University Education at the DHET, Dr Di Parker on 28 August 2020 confirming that the university’s risk rating has been adjusted to a low risk rating. The DHET also recognised the good work done by the UFS towards successful completion of the academic year. 

Let me explain why the DHET delegation expressed its opinion that the UFS was at a low to very low risk of not completing the academic year. The UFS has taken an evidence-based approach to managing the impact of the pandemic. Within the first weeks of the national lockdown, the Special Executive Group (SEG) was formed, which meets weekly to discuss various aspects of the institution’s operations and to forecast and plan the impact of the pandemic. As the university’s COVID-19 nerve centre, the SEG has several task teams, one of which is the Teaching and Learning Management Group (TLMG).

The core function of the TLMG was to ensure that teaching and learning could continue to help staff and students to successfully complete the academic year. The first step in the evidence-based response was to conduct a survey among UFS students to assess their access to devices and data. Altogether 13 500 students responded to the survey. The results showed that 92% of students had an internet-enabled device, 70% could get access to the internet off campus, and 56% had access to a laptop.

Based on this evidence, we immediately initiated the purchase of 3 500 laptops to be distributed to NSFAS- and Funza Lushaka-funded students and students with disabilities. In addition, the Keep Calm, #UFSLearnOn, and #UFSTeachOn campaigns have been launched. These campaigns are aimed at creating the best possible support for academic staff and students, respectively by adapting existing support and practices most suited to an emergency remote-learning environment. The departure point of both campaigns was to design a response for the constrained environments of our students.  

The #UFSLearnOn campaign for students creates materials that students can download on their cellphones and that would provide them with skills and ideas on how to get connected and create an environment where they could study at home. The #UFSLearnOn website has been viewed by 77 000 students to date; the resources were shared with other universities to support a collaborative approach to addressing the COVID-19 challenge. In addition, 177 000 Facebook users have been reached by #UFSLearnOn materials.

The #UFSTeachOn campaign focused on supporting staff to transform their materials and teaching approach to a new reality. Altogether 1 409 staff members attended training sessions, which all ran overtime due to the commitment of staff to create the best possible response. Both the #UFSLearnOn and #UFSTeachOn campaigns are continuing, with an overwhelmingly positive response from our staff and students. 

However, these campaigns would become two of the 16 strategies the university has developed to manage the risks created by the pandemic. Creating responses is, however, not enough – evidence is needed to make a difference. Therefore, the Centre for Teaching and Learning (CTL) was tasked with creating a monitoring system using data analytics. To date, 26 reports have served at the weekly TLMG meetings. The reports monitor the number of staff and students on the Learning Management System, how much time they are spending on learning, and whether they are completing assessments. 

During the peak of the first semester, 90% of students were supported online by academic and support staff. The average performance of students per faculty per campus has been monitored. The use of data analytics allowed us to identify students who were not connecting, as part of the No Student Left Behind initiative. Out of the 41 000 students at the UFS, 989 students were identified who had not connected with learning. These students were contacted individually and to date, 80% of these students have been helped to connect. Additional plans are being developed to support the other 20% to plan for the successful continuation of their studies. The success of our approach is not only borne out by quantitative evidence, but also by qualitative feedback such as the following quote received by an academic adviser on 24 August 2020:

“Thank you so much [advisor’s name]; if it wasn't for you, I would have dropped out, deregistered, or even committed suicide during this pandemic. I want to say that I have passed all my modules with distinctions, all thanks to you. After all the difficulty of learning I have experienced during this period. Please continue your great work to others (you were truly meant for this job), and God bless you.”

There are hundreds more quotations like these that testify to the inspiring efforts of our students and staff to finish the academic year successfully with very low risk. 

The UFS will continue with its project management and risk-adjusted management approach and is fully committed to ensure that no student is left behind and that the 2020 academic year is successfully completed.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept