Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Years
2019 2020 2021 2024
Previous Archive
31 March 2020 | Story Leonie Bolleurs | Photo Supplied
UFS Covid-19 vaccine research team
Prof Robert Bragg and members of the Veterinary Biotechnology research group believe that finding a vaccine for COVID-19 will not be a ‘quick fix’. From the left are: Prof Bragg, Samantha McCarlie, Liese Kilian, and Dr Charlotte Boucher-van Jaarsveld. The photo was taken during the World Veterinary Poultry Association congress in Thailand in 2019.

On 31 March 2020, there were 804 061 coronavirus cases and 39 064 deaths globally due to the outbreak. According to media reports, there is still no licensed vaccine for COVID-2019 – the cause of our current global health emergency.  

Prof Robert Bragg, researcher at the University of the Free State (UFS), says this is without a doubt the most pressing research need in the world today. 

The Veterinary Biotechnology research group in the Department of Microbial, Biochemical, and Food Biotechnology at the UFS recently submitted an article for publication on the design of a possible COVID-19 vaccine, based on work they have done on infectious bronchitis virus (also a coronavirus). The article, authored by the group of which Prof Bragg is a member, is titled: A sub-unit vaccine produced in 'Yarrowia lipolytica' against COVID-19: Lessons learnt from infectious bronchitis virus. 

The research group, consisting of researchers and postgraduate students, is mostly looking at strategies for improved disease control, mainly in avian species, through vaccine development, treatment, and biosecurity.

Prof Bragg says their main aim with this study was to get the research out there so that the bigger pharmaceutical companies could take up the design of a possible COVID-19 vaccine and assist with the development of a vaccine. 

He says the research group’s role in this lengthy process would be to express the protein, which could be used in the development of a possible vaccine. “Thereafter, it will have to be taken up by a vaccine manufacturer to get the vaccine made and to the market.”

Developing a vaccine
Liese Kilian, a member of the research group, finished writing up her MSc thesis in Microbiology in the UFS Department of Microbial, Biochemical, and Food Biotechnology in December 2019 – the same time that COVID-19 originated in China. She has been working on the development of an edible sub-unit vaccine against the infectious bronchitis virus (IBV), which is a widespread avian coronavirus. This virus is specific to poultry and is different from COVID-19. 

Kilian’s project was conducted under the supervision of Prof Bragg and Dr Charlotte Boucher-van Jaarsveld. Dr Boucher-van Jaarsveld is a research fellow in the university’s Department of Microbial, Biochemical and Food Biotechnology.

Kilian, with the assistance of Samantha Mc Carlie, currently a master’s student in the research group, substituted the genetic code of the IBV with the genetic code of the COVID-19 virus, which were already published at that stage. Thus, a gene for the development of a possible sub-unit vaccine against the S1 spike protein of COVID-19 was developed for expression in the same yeast strain used to express the spike protein of IBV. A sub-unit vaccine can be described as part of a pathogen, triggering an immune response against the pathogen from which it is derived.

After Killian successfully developed the gene for this study, she expressed the S1 spike protein of the IBV in a yeast-based expression system developed by the research group. Dr Boucher-van Jaarsveld says this simply means that the yeast takes up the foreign genetic material (viral gene) into its own genetic make-up and makes more of this protein as if it is part of the yeast’s normal material. 

“The images of COVID-19 are being shown constantly in the media and the ‘spikes’ can be seen on all of these images. These spikes are very typical for all coronaviruses and there is some level of similarity between the structure of these spikes in many of the coronaviruses,” Prof Bragg adds.

According to the World Health Organisation, the spike protein is a promising candidate for a sub-unit vaccine due to its immunogenicity and safety, as well as manufacturing and stability considerations during large-scale development.

Prof Bragg says there are many different expression systems that are widely used. Producing the sub-unit vaccine in a yeast species is beneficial for the work they are doing. A yeast expression system is favourable as large-scale production, is less expensive compared to mammalian cell lines, and can be applied as an edible vaccine.

“The technology to grow massive volumes of yeast are also very well established. This, after all, is how beer is made!” Prof Bragg says. Dr Boucher-van Jaarsveld adds: “The expression of an antigen is not necessarily just geared towards vaccines but can also be used in the development of diagnostic tests to screen populations for infections.”

Working with other researchers
“Now that the situation is all but out of control, we maybe need to investigate the possibilities of working with other key researchers at the UFS as well as other universities in South Africa to develop the vaccine or diagnostic reagents locally. Discussions on this aspect are already underway.”

Several other universities in South Africa are also working to find a cure for the virus. Government availed funding for more research on the matter. According to Higher Education, Science and Technology Minister, Blade Nzimande, the University of Cape Town, the Council for Scientific and Industrial Research, as well as the Vaccines Institute of Southern Africa are working on the development of a vaccine.

Prof Bragg expressed the hope of obtaining funding for this work. “Because without funding, we will not be able to do anything with this data,” he says. They are currently investigating different funding options. 

“The sooner we start on the development of a vaccine, the sooner there will be one, but it will not be a ‘quick fix’. It must be stressed that, even if vaccine development is fast-tracked through the regulatory bodies, it will take many months (if not years) to move from the laboratory to the first human experimentation. It will take even longer before any human vaccine can be rolled out,” says Prof Bragg.



News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept