Latest News Archive

Please select Category, Year, and then Month to display items
Previous Archive
10 May 2024 | Story Leonie Bolleurs | Photo supplied
Maureen Maisiri - Keynote Speaker PhD Candidate UFS
Delivering the keynote address at the first PhD Colloquium in Disaster Risk Management and Climate Change Adaption, Maureen Maisiri said that it is important to stop taking approaches that do not include people affected by disasters and climate change.

In the midst of South Africa's complex socioeconomic challenges, including poverty, food insecurity, and environmental degradation, a study tiled: Nature-based solutions practices: implications on farm performance, sustainable environment, poverty reduction and food security among South African households? explores the potential of nature-based solutions (NBS) to address these pressing issues. Focused on disaster risk management and climate change adaptation, this study examines the adoption of NBS and its impact on environmental sustainability, agricultural productivity, and community resilience. Collins Okolie aims to offer valuable insights for policy makers, farmers, and communities by investigating the viability of NBS as a strategy for mitigating disaster risk and managing climate change. His work emphasises the importance of raising awareness about NBS and its transformative potential in enhancing farm performance, food security, and poverty reduction.

This study was one of a number of studies discussed during the first three-day PhD Colloquium in Disaster Risk Management and Climate Change Adaptation hosted by the Disaster Management Training and Education Centre for Africa (DiMTEC) at the University of the Free State (UFS).

Becoming a centre of excellence

According to Dr Olivia Kunguma, Lecturer in DiMTEC who acted as chair, the colloquium was inspired by DiMTEC’s vision to become a centre of excellence. It aimed to support PhD candidates and find solutions and recommendations for the increasing incidents and declared disasters in Africa. She added that the colloquium was also the centre’s way of contributing to the achievement of global targets, such as the Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015-2030 priorities, the Paris Climate Change Agreement of 2015, and the Sustainable Development Goals.

Among the more than 80 delegates who attended the colloquium were key stakeholders in disaster management, including representatives from the National Disaster Management Centre and the Gauteng Provincial Disaster Management Centre, in addition to the PhD candidates. The event also received support from UFS research structures, including the Directorate Research Development represented by its Director, Dr Glen Taylor, and the Faculty of Natural and Agricultural Sciences, represented by the Dean, Prof Paul Oberholster. External stakeholders in attendance included Counsellor Lulama Titi-Odili, the Deputy Mayor of the Mangaung Metropolitan Municipality, and Khotso Tsotsotso, the acting Head of the Old Mutual Foundation. The event was also sponsored by the Old Mutual Foundation, the Gauteng Provincial Disaster Management Centre, and the National Disaster Management Centre. “Having the Old Mutual Foundation as the primary sponsor is exciting for the disaster management fraternity, as it will see insurance companies take a growing interest in disaster risk management, resilience building, and climate change adaptation,” said Dr Kunguma.

Dr Kunguma pointed out the excitement and productive engagement between the audience and the PhD candidates as a particular highlight of the event. She emphasised the rigorous and scientific feedback received by the candidates, allowing them to reflect on their research motivation, perspectives, and future implications. The event provided an invaluable opportunity for PhD candidates to receive practical, social, and scientific feedback from both research experts and industry professionals. Dr Kunguma remarked, “The feedback and engagements have improved their work, and sharpened their presentation skills and confidence in their work and in themselves.”

Additionally, the initiative provoked praise from the Deputy Mayor, who underlined her role in advocating for increased funding for disaster management. Counsellor Titi-Odili stressed the importance of budgeting sufficiently for disasters. She acknowledged that disasters often originate at the local level and advocated for adjustments in the disaster declaration process. She also proposed the involvement of interns or graduates in government disaster management efforts.

Jurgens Dyssel from the National Disaster Management Centre also provided his input on the value of this initiative. He indicated that such a platform brings new knowledge that should be aligned with industry needs for translation into community impact. He suggested that the colloquium be aligned with the National Disaster Management Research Agenda, a repository for all research in disaster and climate studies.

Tshepo Motlhale, Chief Director of the Gauteng Provincial Disaster Management Centre, added that the colloquium is an innovative platform for diversifying all aspects of interventions and creating a space to enhance partnerships and collaborations to come up with solutions.

Blended systematic and sustainable solutions

Giving a voice to the PhD candidates was Maureen Maisiri, who was also appointed as the keynote speaker for this event. According to her, there is a need to create blended systematic and sustainable solutions and to stop taking approaches that do not include people affected by disasters and climate change. Maisiri encouraged fellow PhD candidates to work in teams, to appreciate diversity, and to be disciplined.

In the panel discussion on My PhD journey and contribution to Disaster Risk Management and Climate Change Adaptation, the work of Daizy Nalwamba and Zukiswa Poto investigated critical aspects of disaster risk management and climate change adaptation. Nalwamba's study in Zambia explored the effectiveness of environmental education in promoting sustainable practices, revealing gaps between knowledge and practical application. Meanwhile, Poto's research in South Africa highlighted the need to prioritise economic resilience in disaster management legislation, advocating for proactive measures to support business continuity and community resilience.

News Archive

Artikel in Die Burger: Steeds is daar die kans vir heling deur Dr Franklin Sonn
2008-04-07

Steeds is daar die kans vir heling

Dr Franklin Sonn - Kanselier van die Universiteit van die Vrystaat en ’n oud-ambassadeur.


TOE gene-navorsers uiteindelik die menslike genoom georden het, is bevind dat menslike wesens inderdaad slegs in minder as 2 % onderling verskil en andersins ooreenstem.

Dít is die goeie nuus.

In die loop van die mens se ontwikkelingsgang en in die proses van ons sosiale organisering is godsdiens-, taal- en kultuurpatrone ontwikkel wat gelei het tot territorium-afbakening en volksvorming waaruit ’n hele geskiedenis van haat, nyd en bloedvergieting ontstaan het het wat ondanks die hoë peil van die beskawing wat die postmoderne mens bereik het, steeds voortwoed.

Dít is die slegte nuus.

Gebeure op die kampus van die Universiteit van die Vrystaat (UV) het ons op onnoemlik tragiese wyse herinner aan ons menslike mislukking dat ons – ondanks die oorheersende ooreenkomste tussen ons – ons liewer op grond van die bykans een persent onderlinge verskil vergrype pleeg wat selfs by diere ondenkbaar is. Dat dit boonop op die kampus van ’n universiteit gebeur, is des te ontstellender.

Dit strek ons universiteit egter tot eer dat die verwagte strafstappe onmiddellik gedoen is en dat geen poging aangewend is om selfverskonend verduidelikings te gee of die kombers oor die kop te trek nie.

IN ’n breër konteks wys prof. Hermann Giliomee tereg daarop dat die tydskrif The Economist ’n opname van Markinor gepubliseer het wat aantoon dat meerderhede in al die gemeenskappe te kenne gee dat rasseverhoudings sedert die koms van die demokrasie verbeter het.

Die afleiding daarvan is dat Suid-Afrika in al sy dimensies op die regte pad is en dat ons in die hoop op ’n beter toekoms vir ons almal voortleef. Die nasionale projek om godsdiens, taal en verskille te eerbiedig maar terselfdertyd ’n heterogene tapisserie van eenheid as nasie te bou is die meeste van ons se erns. Ondanks die terugslag is die universiteit verbind tot hierdie toekomsvisie van transformasie wat herhaaldelik leidinggewend deur die rektor, prof. Frederick Fourie, sowel as sy voorganger, prof. Stef Coetzee, uitgespel is.

Vir die UV gaan dit daarom om die pad van insluiting en eenheid diepgaande te bestuur sodat wit en swart die universiteit as tuiste vir almal sien en ervaar en om die idee van verdringing van een groep deur die ander te vermy of selfs te voorkom dat die toestand geskep word dat een groep in die proses op die vlug slaan. Ons is verbind tot die skepping van ’n nierassige universiteit en nie die toestand dat wittes buite woon en swartes binne of andersom nie.


Ons koester die begrip van medemenslikheid en agting vir ons almal se gelyke menswaardigheid op grond van ons oorheersende menslike ooreenkomste en gedeelde waardes. Ons staan rassisme teen, of dit nou van wit of van swart kom. Ons wil nie aan die eenkant versoening predik maar in waansinnige onderlinge verdeeldheid en agterdog voortleef nie. Almal moet die wonder beleef van die moontlikheid dat ons een kan wees.

Ons waardeer dit opreg dat daar van die kant van ons minister Naledi Pandor paslike veroordeling van die rassevoorval uitgespreek is, maar dat sy onmiddellik die fokus geplaas het op die geleenthede wat die geval vir al ons kampusse maar ook vir ons land bied.

Eweneens ervaar ons die reaksie van die rektore van nasionale universiteite as aandoenlik positief waar die vanselfsprekende veroordeling gepaardgegaan het met die oorheersende geneigdheid om as leiers van meer rassige kampusse intellektuele leiding te probeer gee in die bepaling van waar ons land staan in die hantering van rassisme, ons erfsonde.

Ons is maar alte bewus daarvan dat ons ongelukkige geskiedenis van kolonialisme en apartheid nog vars in die geheue is. In ons euforie oor die koms van die demokrasie, wat gegrond is op ons grondwetlike verklaring van ons eenheid, was ons nietemin miskien naïef om te dink dat ons in werklikheid nou een is. Dit was bloot die aanhef. Jody Kollapen van die Suid-Afrikaanse Menseregtekommissie het iets beet wanneer hy aanvoer dat ons wel versoening omhels het, maar naïef gedink het dat solank ons die konsep op ons lippe neem, dit alles sal regmaak. Ons stem saam dat daar inderdaad steeds baie werk te doen is.

Ons wil te maklik die omvang van die taak om ’n nierassige nasie te bou geringskat. Ons misken heel dikwels die inherente gebrek aan kapasiteit by mense om op hul Godgegewe ooreenkomste te fokus. Dit lyk asof mense veel meer geneig is om verskille, gewaand of eg, te beklemtoon. Dit is ’n deel van ons menslikheid. Daar is ’n ontstentenis van leiding van byvoorbeeld ons kerk. Die kerk verkondig met heilige preweling ons eenheid in Christus, maar verdedig onmiddellik daarna dawerend verdeeldheid in die kerk. Ons pas regstelling in die werkplek toe sonder om werklik aandag te gee aan en bronne beskikbaar te stel vir die hantering van geregverdigde swart woede en sonder om begryplike aanmatiging en meerderwaardigheid te versoen met ewe begryplike wit verydeling en vervreemding.

Ons ag diversiteit as ’n gegewe sonder om genoegsame werk daarvan te maak om die rykheid van ons heterogeniteit in te bou in die nierassige eenheidstaat wat ons voorsien. Ons begaan ook die fout om die erfsonde van rassisme as net ’n Suid-Afrikaanse fenomeen te eien en is geskok as ons opmerk hoe diep die kloof tussen groepe in Amerika steeds lê.

SENATOR BARACK OBAMA se toespraak in Philadelphia spreek tot die hart van die kwessie oor hoe moeilik dit is om medemenslik te wees en hoe ons sukkel om ons in ander skoene te plaas en so eenheid te bou.

Ons vergeet so maklik dat ons versugting na vrede nêrens sal kom as ons nie die aandrang verstaan dat niemand gevra word om af te skuif nie, maar dat mense bloot gevra word om op te skuif sodat almal sitplek kan kry sodat ons sodoende mekaar se menswaardigheid kan voel en verstaan. Ons almal het gelyke aanspraak op Suid-Afrikanerskap. Niemand het die reg om meerderwaardig te voel nie. Ons mag ook nie ruimte skenk aan die geboorte of oplewing van ’n nuwe veronderstelling dat gemeensaamheid gebou kan word deur rassevernedering aan die een kant en rassevergelding aan die ander kant nie. Ons in Suid-Afrika het ’n hoë prys betaal vir die beoefening asook die verdraagsaamheid. Ons moet enige vorm van rassehegemonie teenstaan.

Hoe erg die provokasie ook al by swart mense kan wees wanneer ons rassevergelding soek, ons mag dit nooit weer verdra nie. Aan die ander kant is dit ewe gevaarlik dat ons nasionale geesdrif vir vergifnis en versoening deur wit mense geag word as ’n geleentheid om terug te val in gemaksones van meerderwaardigheid en toe-eiening Ons is dit aan ons toekoms verskuldig om hierdie tendense onmiddellik raak te sien en te besweer. Dit verg dapper leierskap. Ons universiteit het rede om trots te wees op ons prestasies om groter oopheid en toeganklikheid te skep. Die afgelope 5 jaar het ons 61 studente uit lande soos die Soedan, Ethiopië, Kameroen, Botswana en Lesotho gedoktoreer. Boonop het 6 studente uit lande soos Korea en Indië by ons doktorsgrade verwerf en 11 uit lande soos Amerika en Duitsland. Dit is ons trots.

Ons aan die UV is dit aan ons land maar ook aan onsself verskuldig om nederig te bly en, waar nodig, ons hand diep in eie boesem te steek, maar terselfdertyd te beklemtoon dat ons nie gedefinieer wil word deur insidentele vergrype van ’n klein groep misleide studente nie – hoe erg hul optrede ook al is. Ons reken daarmee af, maar ons wil graag onsself erken as deelgenote aan die erfenis van die nasionale sonde van rassisme, maar ’n universiteit wat transformasie aktief nastreef. Ons is trots op ons oopheid en wat daaruit voortspruit. Op die oomblik is ons onsosiale tradisie van herkoms Afrikaans en Sotho en is ons daarop ingestel om, waar doenlik en waar dit vereis word, Engels as internasionale taal in te bou in ons pogings om mekaar te vind eerder om ons trotse kultuur tradisies te vergeet.

DIE raad, die senaat, die rektor, die personeel van die universiteit wil saam met studente en werkers opnuut geleenthede soek om in gesprek met mekaar te bly. Ons wil saam opgewonde bly oor die moontlikheid van heling, groei en transformasie wat die onlangse insident vir ons geskep het.

Artikel in Die Burger, Saterdag 22 Maart 2008

We use cookies to make interactions with our websites and services easy and meaningful. To better understand how they are used, read more about the UFS cookie policy. By continuing to use this site you are giving us your consent to do this.

Accept